Molla Nesreddinin balaca bir ekin yeri var imiş. O, her il bu yerde buğda eker, elli – altmış pud mehsul götürüb, külfetini dolandırarmış. Teymurleng hakimiyyet başına keçenden sonra vergiler bire - beş artır. Kendxudalar istediklerini eleyib cammatın başına oyun açırlar. Növbe Mollaya da gelib çatır, kendxuda tutur yaxasından ki:
- Se...nin bu il beş yüz pud taxılın olub. Gerek o haqq – hesabdan da vergi veresen.
- Canım, vallah, menim vur – tut elli pud taxılım olub. . .
Kendxuda dediyinden el çekmir. Axırda Molla elacsız qalıb şehere, Teymurun yanına şikayete gedir.Teymur Mollanın şikayetine qulaq asandan sonra qışqırır ki:
- Utanmırsan, bu bir arşın saqqal ile yalan danışırsan?
Molla heç bir söz demeyib qalxır, qapıya teref yönelir ki, çıxıb getsin, Teymur soruşur:
- Ne oldu? Hara getdin?
- Kendxudada günah yox imiş, qibleyi – alem! Padşah menim bir tutam saqqalımı bir arşın görende onun kendxudası da elli pud taxılımı beş yüz pud görer de. . .