icip kalkdim caktirmadan. Balkona cikdim onlar yiyesiye oturdum orda hava yavas yavas karariyordu. Sofrayi kaldirdik annemle beraber. “Hadi hazirlanin bu Aksam gezelim biraz Fuara ne dersiniz?” Benim canim hic istemiyordu, Yok ya herkez yorgun dedi annem ve gitmemeye karar verdik. Ben yine ciktim Balkona, heryerde isiklar. Ama bakinca hic mutlu olmamistim buraya ilk geldigimde mutlulukdan agliyordum simdiyse hüzünden agliyorum. Onu cok özlemistim, yanimda olsaydi simdi ne güzel olurdu, heryer karanlik Izmir altimizda isil isil...Ama o yokdu, ve belkide birdaha göremicektim. O an mesaj geldi sanki düsündüklerimi oda duymus gibi sanki onu düsündügümü farketmis gibi! Bazi seyleri kisaltmisti, ilk okuyusta anlamadim sonra tekrar okudum, dünü hic unutmicakmis...sanki ben unuturmuyum saniyorsun? Sanki ruhumu calmis gibiydi kendimi bom bos hissettim. Ne yapsam hic birseyin tadi yokdu. Ona geri yazamadim kendi telefonumdan iyice eksiye düsmüstüm cünkü. Babamin telefonunu alip ondan yazdim. Bende unutmicam diye. Ardindan Short ve Kisa shirt giyip yattim yattigim gibi hemen uyumusum.
10.08.2004: Sabah kalkdigimda annem telahas icinde deniz icin canta hazirliyordu. Dogru ya dün aksam konusmustuk, ben onu unuttum, ama of ya istemiyordum orayida. Bana Okana gitcez deseler kosa kosa giderdim. Daha kendime gelemedim birden Oguzhan girdi odaya “Ohh Emel, senin burda oldugunu bilmiyordum sorry!” hemen cikti. Insan bi kapiyi calar yani sonucta kücük cocukda degiliz demi artik. Sinir ya! O cikar cikmaz ben giyindim, sofraya oturdum, biraz birseyler atistirdim. Kalkdik yola ciktik, Cesmeye.
Bütün yol boyunca sIkIsik bir durumda, terledik ya o neydi öyle ya? Esen Halil Ben sonra yanimdada Oguzhan. Geldigimizde disari hücüm edercesine ciktim arabadan. Insan bogulcak okadar sicakdi arabanin ici. Ve düsünsene yarim saat sürmüstü asagi yukari bu yolculuk!
Plaj doluydu, ortadan bi yer bulduk oraya esyalari birakip Esenle Kabine gittim Tankinimi giydim Esende, ciktik ve bizim yere

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 27 >>