sasırmısdım....evet! dedim...cıkmaya basladık ve cok mutluyduk...ta ki onun basarısızlıqına kadar..
cok kötü bi gündü onun için...karne günü...bnm içinse harika bi gün çünkü takdir vea tşk. belgesi bekliyorum..ben tkdir aldım..mutlulukdan ucuodum...onun yanına gttim hemen..ve karnesine bakmak isdedim ...agladı ve bana sarıldı...sınıfta kalmısdı...ellerimi sımsıkı tuttu ..!bişey olmaz diye bagırdım..bende sınıfta kalmaya rağzıydım..onun için okula bile gtmezdim..ama buna karsı cıkdı ...geleceginin batmasını isdemiyorum dedi..ben,i seviyosan her zaman iti notlarla gecersin dedi...o 7*yi bir dajha okurken, ben 8. sınıfa gecdim...her tenefüste onun yanına kosuyordu...bana dersleri dinlemek,onunla sınıfta bakısmadan öylece oturmak anlamsız geliyordu...ama ona ,aşkıma bir sözüm vardı,ve bu yüzden 9.sınıfa da tkdirle basladım..o ise 8. sınıfa qecmisdi..! sevinmisdim,çnkü 1 yıl sonra bulusuyoduk....ama
isler isdediqim qibi olmadı..!...

ailesi onu okuldan almaya karar vermis...
1 yıl okulda kaldıqı içn...artık bi işe yaramıycaqını düsünerek onu çalısdırmaya basladılar....bana okulda işlenen dersler,çin işkencesinden farksız olmaya baslamısdı...bnde derslerimden düsmüsdüm,hergün okuldan kacıp onun yanına gidiyordum...en sonunda beni aldattıgını ögrendim...kız da okulu bırakmısdı...o an yıkılmısdım..bileklerimi kesip intihar etmeye kalktım,ama nafile...beni görüp hastaneye kim götürdü bilmiyorum ama bana bi iyilik yapmadıgı bu kesin..kurtulamadım bu hayattan..


onu her yerde görüyodum ...derse giren ögretmenler bile bana onu andırıyordu...herşey bana acı veriyodu..herkez,hattaha gttiğim liseyi bitirebilmek yada bitirememek umrumda degildi...ögretmenlerim durumumdan şikayetciydi...
ailemi cagırmak isdediler.evden kacdım..bunları ögrenince bana neleer yapacaklarını bilmiyorlardı..onlar için hava hoştu..belkide ölüm fermanımı bu konusmaya baglı oldugunu bilseler, bunu yapmazlardı ama konusmuslar annemler her yerde beni arıyolarmıs ama ben kacdım..pasaportum

<< 1 [2] 3 >>