yüzden kavga ettik bu yüzden. Ama zamanla geçti herşey.
Evlendikten 8 sene sonra evimize gittim. Anahtarı hala bendeydi. Evde kimsede oturmamıştı. Satılmamıştıda. Bizim hatıralarımızla öylece duruyordu. Eve girdim. Herşey aynen duruyordu. Salona girdiğimde gözüme bir kağıt ilişti. O yazmıştı. Kağıtta şöyle yazıyordu; "Canımın içi seni her zaman çoks evdiğim ve seveceğim. Seni hiç unutmayacağım. Belki sen artık yanımda değilsin ama bilmen gereken birşey var. Özgür bize tuzak kurmuş. Ben o kızla hamile olduğu için evlendim. Bana sarhoş olduğum bir günde beraber olduğumuzu söyledi ve benden hamile oluğunu söyledi. Bende bu duruma daha çok üzüleceğini bilerek evlendim. Ona nasıl inandım diyorsan ve herşeye rağmen onunla nasıl evlendin diye sorarsan; Sahte rapor hazırlatmış. Evlenmemin sebebi ise senin hayatının tehlikede olmsaydı. Seni bir adamla takip ettiriyordu. Eğer onunla evlenmezsem seni öldürteceğini zöyledi. Sana bişey olursa diye çok korktum. Evlendik ama ben ona hiç dokunmadım. Sonradan herşey anlaşıldı. Sana anlatmaya çalıştım ama nikahtan önceki telefonumu açmadın. Ben artık gidiyorum. Bi faha asla dönmeyeceğim. İçimde bu aşkla yaşayacağım. Evimize hiç dokunma. Aynen böyle dursun. Seni seviyorum birtanem. "
Mektubu okuduğumda hıçkırıklarımı tutamadım. ayrıca telefondan falanda hiç haberim yoktu. Telefonum Özgür'deydi. Ama artık bnun ne önemi varki. Herşey bitti gitti.Mektubun sonunda bir şey yazıyordu. "Eğer beni özlerde görmek istersen yıldızlara bak ben oaradayım". O günden beri her gece yıldızlara baktım. Her gece gözümden bir damla yaş süzüldü. Herşey bitmişti ama Bitmeyen birşey vardı. Oda Bizim sonsuz aşkımız...

<< 1 ... 3 4 [5]