Bir adam sene emanet verse,qetiyyen götürme,ele ki götürdün , möhkem saxla.Emanet saxlamaq beladır,çünki onun neticesinde üç haldan başqa bir şey ola bilmez.Eger bu emaneti ona geri qaytarmalı olsan Allah-Tealanın nazil etdiyi “Emanetleri yiyelerine qaytarın” hökmünü yerine yetirmiş olarsan.Cavanmerdlik ve kişilik odur ki,emaneti qebul etmeyesen,qebul etsen, qoruyub sağ-salamat sahibine qaytarasan.


Hekayet : Bele eşitmişem,bir kişi seher alaqaranlığda evden çıxıb hamama gederken yolda öz dostuna rast gelir ve deyir : “Menimle hamama getmek isteyirsenmi?” Yoldaşı deyir : “Hamamın qapısına qeder sene yoldaşlıq ede bilerem lakin hamama gede bilmerem,işim vardır”.Hamamın yaxınlığına qeder bir yerde gedirler.Yolayrıcına çatdıqda dostu xeberdarlıq etmeden geri dönüb başqa terefe gedir.Tesadüfen bir oğruda hemin kişinin dalısınca öz oğurluq işleri üçün hamama gedirmiş.Birden kişi geri baxır,oğrunu görür,lakin hele ala-qaranlıq olduğundan onu dostu tesevvür edib,qurşağındaki desmala bağlanmış yüz dinarı çıxarır,hemen oğruya verir ve deyir : “Ay qardaş ,bu emanetdir al,men hamamdan çıxandan sonra qaytararsan”.Oğru qızılı alır,kişi hamamdan çıxana qeder heç yere getmeyib orada gözleyir.Hava işıqlarnır,Kişi paltarını geyib yola düzelir.Oğru onu çağırıb deyir : “Ey cavanmerd , qızılını geri al,sonra get,senin emanetin üzünden bu gün men de işimden avara oldum”. Kişi deyir :”Bu nedir ,emanet nedir,sen kimsen?” Oğru deyir : “Men oğru bir adamam,sen ise hamamdan çıxana qeder bu qızılı mene tapşıran adam”.Kişi deyir : “Oğrusansa ,bes niye menim qızıllarımı almayıbsan?”.Oğru deyir : “Eger öz peşemle ele keçirseydim,min dinar olsaydı,sene yazdığım gelmezdi,bir arnada sene qaytarmazdım.Lakin sen bunu mene emanet olaraq veribsen,insafsızlıq olar ki ,sen alicenablıq edib mene emanet veresen,mende naneciblik edib ona xeyanet edim”

Birde tesadüfen ,qerersiz olaraq emanet senin elinde xarab olsa,evezini ala bilsen yaxşıdır,Eger şeytan seni yoldan azdırsa,emanete tamah salsan ve

[1] 2 >>