Oğlan: Salam
Qız: Salam
O: Necesen?
Q: Çox sağ ol, yaxşıyam. Sen necesen?
O: Teşekkür. Teki sen yaxşı ol hemişe
Q: teşekkür. Meni niye çağırmışdın?
O: Bilirseen Seni ilk gördüyüm günden izleyirem. Her yerde gözlerim seni axtarır. Mene ele gelirki üreyinin mehbusuna çevrildim men. Bu saf üreyimde ilk defediki sevgi qığılcımları oyandı. Göresen qarşımdakı xanım bu sevgime qarşılıq verermi?
Q: Çox sağ ol xoş sözlere göre. Ama teessüfki sevgine müsbet cavab vere bilmeyecem. Bağışla
O: Niye?
Q: Çünki seninle xasiyyetlerimiz ferqlidi. Biz sevgili ola bilmerik. Ama eger istesen dost ola bilerik seninle.
O: Dost?! Hansısa gülü qoxusuz tesevvür ede bilersen?
Q: Yox.
O: O zaman menden senin dostun olmanı isteme
Q: Bağışla. Ama biz sevgili ola bilmerik.
O: Eger könlünde başqası varsa mene de, başa düşerem ( Ama seni sevmekde davam edecem)
Q: Heçkim yoxdu könlümde. Sadece yene deyirem bizim xasiyyetlerimiz ferqlidi.
O: Taleh seni menim qarşıma çıxarmaqla mene güldü. Ama men ağladım. Sandımki sevgim solmayan bir güldü. O gülü qurutmasan olmazmı Gülüm?
Q: Bağışla. Ama olmaz.
O: Yaxşı. Sevgim oldu ten, men gedirem. Çox teessüfki alınmadı, men gedirem.
Q: Ne olar bağışla. İsteyersense seninle dost qalmağı isterem. Sen çox yaxşı insansan. Qarşına menden de yaxşıları çıxacaq. Buna emin ola bilersen.
O: Mene teselli verme. Xoşbext olmağını isteyirem. Amma bir başqasının seni isitdiyini düşünmek her zaman içimi üşüdecek-bunu bil