getmedim. O zaman anladım ki, kim anamın betnini menimle bölüşdürüb, çünki biz ekiz idik. Kim üzüntülerini menimle bölüşdürüb. Kim sıxıntılarımı uzaqlaşdırıb. Kim hidayetim üçün dua edib. Kim mene ölümden, hesabdan behs ederken geceler boyu göz yaşı töküb...

Bu gün onun qebrde ilk gecesidir. Allahım, ona merhemet et, qebrini nurla doldur.
Bu onun oxuduğu Qurani-Kerim... Bu onun seccadesiydi. Onunla yaşadıqlarım günleri bir-bir xatırladım ve boş keçen günlerime ağladım.
Göz yaşlarımın arası kesilmedi. Mene merhemet etmesi ve meni bağışlaması üçün Allaha dua etdim. Allahın onu qebrinde nemetlendirmesi üçün dua etdim. Ve birden özümden bunu soruşdum:
-“Eger men ölseydim? Sonum ne cür olacaqdır?
Üstüme bir qorxu çökdü ve bu suala cavab bele axtarmadan yerimden qalxdım.
“Allahu Ekber, Allahu Ekber” Sübh azanı.. Feqet bu defe ne qeder şirin.. Bir hüzur ve rahatlıq hiss etdim. Müezzinin dediklerini bir-bir tekrarladım. Sevinirdim.. Axı Allahu teale mene rehm edib, möhlet vermişdi. Sübh namazına qalxdım ve hüzur içinde namaz qıldım.
Daha önce bacımın qıldığı ve onun son namazı kimi...

Daha seher açıldıqda axşamı gözlemirem, axşam olduqda ise sehere çıxacağımı düşünmürem.

<< 1 2 3 [4]