Bir Deniz feneri.. Okeanla sonsuza qeder qonşudu. Okeanınmı ona daha çox ehtiyacı var yoxsa, deniz fenerimi okean üçün imtina edilmez bir sevgilidir?
-Gündüzleri, deniz feneri üsyanlardadı... Çünki yanındakı biricik sevgilisi gözlerinin qarşısında güneşle ehtirasla sevişmekdedir. Hemişe gece olsun ister, sevgilisi ona qalsın, tek onda tapsın gecedeki renginin gözelliyini... Deniz feneri, kiçikdir okeana göre amma güneşin eşqinden daha böyükdür eşqi okeana...

-Geceleri ise deniz feneri, xoşbextlikler arxasındadır, gecenin esrarengiz sessizliyinde. Her işıq dövründe deli olar deniz feneri zövqden, sanki reqs eder okeanın en uzaq nöqtelerine uzanaraq. Daha gerçekdir deniz feneri, gece yalnız o ve okean vardır mehdud görüş gizliliyinde.

-Gündüzleri deniz feneri bir heçdir bütün aldatmalara şahid olaraq. Güneş ise gece olunca bu hissi göre bilmez.. Gece, deniz feneri ile okeanın eşqinin reqs edişine güneş şahidlik etmez..

-Gün bitiminde ve başlanğıcında teslim ederler sevgili okeanlarını bir-birlerine güneş ve deniz feneri.
Güneşin okeanla arasına giren bir manee vardır bezen, bu işgencedir güneşi kiçilden. Buludlardır, bu xain, gündüz eşqinde güneşe okeanı göstermeyen. Güneş ise bütün gücüyle döyüşer okeana çatmaq üçün. O qeder yaxınlaşar ki, buludlara buludlar, sıxlaşar, sıxlaşar ve sema ağlamaya başlar okean hesretinden hesabsızca titreyer.

-Okean bütün damlaları hesretle qucaqlayar, her damla onu güneşine daha çox yaxınlaşdırmaqdadır. Sema ağlar, ağlar ta ki son damlası bitene qeder. Okean damlalarla böyüyer böyüyer böyüklüyüne daha hecm qataraq eşqinin sevgi damlalarıyla. Bilmezdi okean, her yağışla sevgisini ona çatdırmaq isteyen bir güneşinin olduğunu. Her yağış yağdığında okean hirslener güneşine gündüz onu terk etdiyini düşüner, tündxasiyyetleşer, dalğalanar hirsinden bile bilmez güneşinin ona çatmaq üçün döyüşdüyünü.

-İntiqamını deniz fenerinden alar okean, onun niye gündüz sevgilisi olmadığını defelerle qamçılayaraq soruşar deniz

[1] 2 >>