Dervise Verilen Ibretlik Ders

Bir derviş kend-kend gezirdi. Bir gün bir kende çatdı. Evvelce bu kendin qebiristanlığına getdi. Gözleri qebir daşlarındakı reqemlere sataşdı. Daşların üzerinde 5, 522, 336, 7, 4979 kimi reqemler yazılmışdı. Uzun-uzadı fikirleşse de bu reqemlere bir mena vere bilmedi. Nehayet kendin ağsaqqalının yanına getdi. Ondan bu reqemlerin sirrini soruşdu. Çünki bu reqemler ne saata, ne aya, ne de ile uyğun gelirdi. Kendin ağsaqqalı, evvelce, gülümsedi.

Sonra cavab verdi: "Biz körpe doğulanda beline bir ip bağlayırıq. Ömrü boyu etdiyi her yaxşılıq üçün bu ipe bir düyün vururuq. Ölenden sonra da belindeki düyünleri sayıb qebir daşına yazırıq".

Ancaq derviş onun dediklerinden bir şey başa düşmemişdi.

Odur ki, qoca sözüne davam etdi:

"Belece onların ne qeder yaşadığını öyrenirik. Çünki eslinde heyat etdiyimiz yaxşılıqlardan ibaretdir".

Indi siz de düşünün ki, belinizde bir ip var ve bir gün bu ipdeki düyünleri sayacaqlar