İki genc oğlan iki qıza onların heyat yoldaŞı olmağını teklif edir. Biri deyir:
- Men ancaq öz üreyimi teklif ede bilerem. Üreyime menimle çetin yolu beraber getmeye razı olacaq qız gire biler. O biri ise dedi:
- Men öz heyat yoldaŞımla heyatın sevinclerini böyük sarayda bölmek isteyirem.
Qızlardan biri fikirleŞib cavab verdi:
- Senin teklif etdiyini ürek mene çox dar gelir. O, menim ovcumun içinde yerleŞe biler. Ancaq mene xoŞbextlik ve seadet getirecek yer geniŞ ve iŞıqlı olmalıdır. Men sarayı seçirem ve ümid edirem ki, orda dar ve darıxdırıcı olmayacaq. Demeli, çoxlu xoŞbextlik olacaq.
Saray teklif eden oğlan qızın elinden tutub dedi:
- Senin gözelliyin menim sarayıma layiqdir. O, qızı öz gözel sarayına apardı.
İkinci qız ise elini ona öz üreyini teklif eden oğlana uzadıb dedi:
- Dünyada insan üreyinden isti ve rahat yer yoxdur. Heç bir böyük saray bu müqeddes meskenle müqayise oluna bilmez.
Onların yolu çox çetin oldu. Çox çetinliklerle, sınaqlarla üzleŞdiler. Ancaq sevdiyi insanın üreyinde ona her zaman isti ve rahat idi. XoŞbextlik heç vaxt onları terk etmirdi. O ürekde ona heç vaxt dar olmurdu. Çünki sevgiden ürek daha da geniŞ olurdu ve her bir canlıya orda yer var idi. Yolun sonunda, zirvede onlar böyük bir xoŞbextliye nail oldular ve anladılar ki, insan xoŞbextliyinin yolu yalnız ürekden keçir.
Gözel sarayı seçmiŞ gözel ise oranın geniŞliyinden ve gözelliyinden çox zövq almadı. Az müddetden sonra o anladı ki, saray ne qeder böyük olsa da, onun serhedleri var. Ona göre de ora ona qızıl qefesi xatırlatmağa baŞladı. O qefesde nefes almaq çox çetin idi. Qız pencereden bayıra baxırdı, sarayın içinde o teref-bu terefe gedirdi. Lakin ordan çıxmağa yer tapa bilmirdi. Her Şey onu sıxır, boğur, incidirdi. Ancaq saraydan kenarda gözel ve elçatmaz ne ise vardı. Sarayın gözelliyi etrafın iŞığı ve geniŞliyi ile heç cür müqayise oluna bilmezdi. Qız anladı ki, heç vaxt bele xoŞbextliyi hiss ede bilmez. O, sona qeder xoŞbextliye geden yolun hardan

[1] 2 >>