Sonunda gedecem...

Sene olan mehebbetimi köksümden zorla qopardıb uzaqlara atacam.Seni yad ellere,saxta nevazişlere tapşıracam.Sineme çalın-çarpaz dağ çekdiyine göre Senden uzaqlarda qerar tutacam.
Ayrı,tenha,sevincsiz bir dünyada uyuyacam.Ucuz tutulduğuma göre,ayaqlar altına atıldığıma göre,Sene olan mehebbetimden qisas alacam.Senden ve menden uzaqda can verecek bu mehebbet.Ne bir yaxını olacaq,ne bir heyanı.Ne derdini başa düşen olacaq,ne de ki,yarasını bağlayan.Son yarpaq kimi düşecek ağacdan.Ne o mene yaxın gele bilecek,ne men ona yaxın düşe bilecem.Ne o menden imdad dileye bilecek,ne de ki,men kömek ede bilecem.Sonda ise men de gedecem...
Ne olmuşam,ne sevmişem,ne de ki,sevilmişem.Yox imişem yox! Yoxluğuma özümüde inandıracam.Unudulmuş,yaddan çıxmış bir insana dönecem.Uzaqlara çekilecem.Gözel bir dünyaya ümid bağlayacam.Haqq dünyamı arzulayacam.Nahaqq dünyada sene yaxın,hamıdan uzaq bir ömür sürecem.Senin sevincine sevinecem,kederine üzülecem,lakin gözüne görünmeyecem.Yox dünyamda bir var dünya quracam içinede seni qoyacam.Amma onu hamıdan senden de gizleyecem.
Bu heyat saxta ümidlerle,arzularla doludur.Bu heyat saxta görüşlerle,öpüşlerle doludur.Bu heyat saxta gülüşlerle,sevinclerle doludur.Bu heyat saxta qayğılarla,nağıllarla doludur.Bu heyat son vidayla,son sedayla doludur deyib.Bu heyatı sene qoyub gedecem.
Sonda ise mehebbetim qarqız kimi eriyecek...