Dört duvar dört kapı ama yok giriş çıkış, sıkışıp kalmış aralık bırakılmış bir giren olur diye ama yok ses yok ışte, dallı budaklı köklü toz toprak her yani, her dalı çizik, yara bere değil iz değil silinmiş kara kalem rengi, yorma kendini bedenin senden şikayetçi, geçmiş olabilir ama arkandan gölgeni bile tanır, yalnızlık yapışıp kalır...