Bir gün melekler, xoşbextliyi gizletmeye qerar verirler. "Gizledek, çetin tapsınlar...
Çetin tapdıqları üçün belke qiymetini bilerler" deyerek başlayırlar müzakireye...
Problem böyük imiş...
Xoşbextliyi gizletmek asan deyilmiş çünki...
kimisi: "Everestin en yuxarısında gizledek" deyir, kimisi "Sakit okeanının dibine" deyir.
Tac mahal, Mekke küçeleri, italyan süfresi...
Bir xestexananın yeni doğan otağı, bir dondurma qabı...
Siqaret paketi, gül bağçası, bağçalı evler...
Bir çox yerler düşünürler, amma heç biri kifayet qeder çetin olmur.
deyerken meleklerden biri;
"Belke öz içlerinde gizledek?" deyir...
"Heç kimin ağılına gelmez ki, öz içine baxmaq!!!"
Bax, o gün bu gündür, xoşbextlik insanın içinde gizlenir...
Heç bir xoşbextlik asan tapılmır. Asan asan gülmür insanın üzü...
İnsanın içinde gizlidir xoşbextlik