Sen meni xatırlayana qeder, sesimi eşitmek isteyene qeder, seni axtarmayacağam...

Dilsiz olacaq heç susmayan dilim, elim o telefona uzanmayacaq. Senin üçün darıxsam da, eşqinle qovrulsa da bedenim, and içdim, seni axtarmayacağam.

Belke keçmeyecek saatlar, belke geceler her zamankinden daha tünd olacaq. İşıqsız, sessiz ve qaranlıq çpkecek otağıma, donacağam soyuq yatağımda. Ağıımda tek senin üzün, senin gülüşün olacaq, senin xeyalınla yuxuya gedeceyem, amma seni axtarmayacağam.

Özümü Cezalandıracağam

Ceza vermek, burnunu sürtmek deyil bu, bu yaşdan sonra seni terbiye edeceyem? Tam tersi, özümü cezalandırıb, üreyimi doğrayacağam axşamlar gün batanda, elim her defe telefona uzananda özüm yanacağam.
Seni; özümü öyretmek üçün, bütün gücümle sevgimin heqiqetine inanmaq üçün, sen olsan da olmasan da sevmeyi bacara bildiyimi anlamaq üçün, yeni tamamile özümü görmek üçün axtarmayacağam.
Diger terefden, elbette de senin de üzünü gösterecek mene bu zaman. Bir tek menem bu sevginin ateşiyle qovrulan? Sesim, sözüm gelmeyecekmi ağlına? Senin de uzanmayacaqmı elin telefona?
Ağlına gelmeyeceyemmi?

Meselen bir gece yatağında, yuxusuzluğunla sağa sola dönerken yadına düşmeyeceyemmi? Sevişmelerimizi, söhbetlerimizi düşünmeyeceksenmi? Saata baxmayacaqsanmı gizlince; yatmışdırmı deye ağlından keçirmeyeceksenmi?
Yolda yanından keçen bir qadın menim etrimi istifade edibse, en sevdiyim mahnı radioda çalınanda, mene benzetdiyin aktyor filmde qarşına çıxanda, meni düşünmeyeceksenmi?
Sen meni xatırlayıb sesimi eşitmek istemedikce, and içdim özüme, seni axtarmayacağam. Menim inadım, senin laqeydliyin uzun çekse, anlayacağam ki; biz onsuz da çoxdan bitmişik, boş yere yanmayacağam!