Günlerden bir gün.
.
Bir gün geldiler.
Herşeye bambaşka bir gözle bakmaya başladım. Umut ettim yeniden. Gülümsedim. Mutlu oldum.
Sonra gittiler. Ağladım. Üzüldüm. Kırıldım. İncindim.
Birşeyleri onarmaya çalışıyorum. Düzeltmeye çalışıyorum. İyi olmaya çalışıyorum. Uğraşıyorum. Deniyorum. Unutmaya çalışıyorum. Başka başka uğraşlar buluyorum kendime. Düşünmüyorum. Gülümsemiyorum. Mutlu olmuyorum. İnsanlara inanmıyorum. Güvenmiyorum!
Günlerden bir gün.. Bugün. Bu sabah. Herşey yeniden altüst oluyor. Eski hayaletler mezarlarından kalkıp hayatımı allak bullak etmek için geri geliyor. Ağızlarında hakaretler. Arkalarında bir kuru kalabalık. Kendilerini mutlu etmek için, egolarını tatmin etmek için beni ezmeye geliyorlar.
Günlerden bugün. Bu akşamüstü. Yeni bir umut ışığı yanarken. Başka bir hayalet hortluyor. Ağzında ismim. Ses veriyor. Kayboluyor..
Kabuslarım hiç bitmiyor. Bıktım hepinizden. Dünkü çocuk değilim Bundan sonra gelip, ortalığı dağıtıp da gitmenize izin verecek de değilim. Gelmeyin!! Sen 1 numaralı hortlak! Yemin olsun sana bir kez daha ağzından benim için kötü bir söz çıksın mesafelerin ağzına sıçar, ağzına sıçmaya gelirim!! Sen en büyük kabusum. Bir kez daha aynısını eğer yapmaksa niyetin, bütün kötü niyetlerimle hayatının içine ederim!!
Kusura bakmayın hakaretli bir post oldu ama ağzımdan çıkanı duyacak halde değilim.
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç