Hec Bele Sevgi Gormusuz?
Qız:- Men seninle azad deyilem,amma esil mehebbet
azad olmalıdır.
Oğlan derinden nefes alaraq dedi:- O ipi mene ver. İpi
götürür, bir ucunu öz ayağına, diger ucunu qızın
ayağına bağlayır-gel kiçik bir oyun oynayaq!- Bax bu
kiçik ip bizim sevgimizdir, tesevvür ele ki, men sene
azadlıq verirem, get.
Qız 1-2 metr gedir, ip qurtarır.- Men gede bilmirem,
senin sevgin mene mane olur.
- Bizim sevgimiz!-oğlan sakitce dedi-sen bir de cehd ele.
Qız ayağını çekdikce ip ayağını kesir.- Meni incidir,
ağrıdır axı.
Oğlan pambıq götürür,qızın ayağına evvel pambığı
dolayır, sonra yeniden iple sarıyır.- İndi get.
Qız indi daha möhkem çekir ipi, oğlanın sifeti ağrıdan
qırışır.- İndi meni incitmir, amma yene senden uzaqlaşa
bilmirem, ip mane olur.
Oğlan ipi açır ve soruşur:- Sen nese başa düşdün?
- Neyi başa düşmeliydim ki?
- Sen menim canımsan!-oğlan derinden nefes alır.Yalnız
gecenin sakitliyinde oğlan öz-özüne danışırmış kimi
deyir:- Sen başa düşmeliydin ki, hem çetin gününde,
hem de xoş gününde meni terk etmek istesen hiss
edeceksen ki nese sene mane olur.Sene sevgimiz mane
olacaq. Amma ne qeder ki birlikdeyik sen bu maneeni
hiss etmeyeceksen.
- Bes niye sen bizim ayaqlarımızı bağladın?
- Çünki real heyatda bizim üreklerimiz bir-birine
bağlıdır.
- Bes niye menim ayağıma pambıq bağladın, öz ayağına
yox?
- Pambıqsız sen ağrını hiss edirdin. Pambıq senin
kobudlaşmış duyğularındı. Amma bu o demek deyil ki,
eger sen ağrı hiss etmirsense mene de ağrılı deyil. Sen
unutmamısan ki bizim ayağımız yox, üreklerimiz
bağlıdır?
Qız susdu, fikre getdi.Oğlan ise hele üreyinde davam
eleyecek ki, bunun çox asan çıxış yolu var-qayçı ve ya
bıçaq. Amma o bunu heç vaxt qıza demeyecek, çünki
onu itirmek istemir,çünki ona göre bütün ağrı-acılara
dözmeye hazırdır,çünki onun hemişe yanında olmağını
arzulayır.Çünki onu cooooooooooox sevir.