Gorduyum O EL.........

Soyuq bir qış gününde metrodan çıxarken kobud, qabar bağlamış yaşlı bir insan eli uzandı mene sarı.

Cirk pas içinde idi, amma nur saçırdı sanki. Soyuqdan elcekli elimi cibimden çıxarda bilmediyim halda, nazik bir köynek geyinmişdi bu.

Esirdi o eller. Beyine tabe olmurdu. Üsyanını bu çür bildirirdi. Tanıyırdım bu insanı. Çekdiyi bütün eziyyetlerle, gördüyü bütün nankorluqlarla

birlikde Tanrıya edilen duaları, arzuları öz eksini tapmışdı o ellerde. 7 uşaq böyütmüş o eller. 7 uşağa heyatın eteyinden tutunmağı öyretmiş.

Yeri gelende onlara nağıllar oxumuş. İndi ise sanki tek qalmışdı. Sevgiye ehtiyacı var idi. Bir terefden ise varlı idi o eller.

Heç neye baxmayaraq acizliyi göze çarpmırdı. Bext üzüyü barmağını sıxırdı. Sevgi, merhemet, sevinc, göz yaşı, namus, vicdan, edalet gördüm o ellerde.

Heyatı, sessizliyi, durğunluğu, sevdanı, eşqi gördüm kobud,üzerine derin yaralar düşmüş o ellerde. Oxuduğu kitabların her setirini, heyatı,

ölümü izlemiş o eller .Qarabağ müharibesinde iştirak etdiyini öyrendim o insanın. Atasının cesedini daşımış o eller.

O vaxtki göz yaşlarını gizletmişdi qırışlarının arasında. Şehid düşmüş qardaşlarını basdırmış bu eller. Başımı qaldırıb gözlerine baxmaq istedim.

Amma başını aşağı eymişdi O. Çekinirdi sanki. Kimden ? Mennen? Men kimemki? Bes niye başı aşağı idi bu insan?

Amma ehtiyac yoxdu çünki çox şeyi acıqlıyır bu eller. Gözümü o ellerden ayırmaq istiyirdim ki, sesini duydum.

Allah rızası üçün oğlum. 20 qepik.

Eyilib öpülmeye laiq olan elleri 20 qepiye möhtac edenlere lenet................

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (18.11.2012 / 22:51)