Pulu
vaxtlı vaxtında vermeyende döyürdü,eşyalarını
küçeye atırdı . Bu qeder tehqirlere baxmayaraq,
onun susmaqdan başqaelacı yox idi ...
Uşaqlıqdan axtarışa çıxan bu adam hele axtardığını
tapa bilmemişdi . Onun axtardığı tek şey, xoşbextlik
idi . Artıq ümidleri kesilmişdi . Çaresi ölmek idi . Tek
ümidi de ölmeye qalmışdı . Artıq yaşaya
bilmeyeceyini düşünüb, denize üz tutdu ...
Xoşbextlik axtarışında [hekaye]
Gece idi, denizden vahimeli sesler gelirdi .O bir anlıq
qorxdu, amma geriye yol yox idi . Çünki heyatı
bundan daha vahimeliidi . Udqundu . Bir addım ireli
geldi . Ayağının altında qum xışıldadı, gözleri
qaraldı . Boğazındakı düymeni açdı . Kelmeyi-
şehadetini dedi . Dünyayla vidalaşıb ireliye atıldı .
Bu zaman onun qolundan bir qadın tutdu . O
dayandı,qadına baxdı . Üzü tanış gelirdi . Ağ
saçlarını külek dağıtmış, elleri buz kimi soyumuş,
gözleri qemden alovlanan bu qadın onun sevdiyi –
uşaqlıqda sevgisini qazanacağına ümid etdiyi qız
idi . He, bu o idi . Hansı ki, ailesi razı ola bilmezdi ki,
o, kasıb birini sevsin . İllerle qelbinde gizletdiyi
sevgisini diline getirmek istedi . Amma dili söz
tutmadı . Dalğa onları vurub yıxdı,deniz çekib
apardı . Onlar sonsuz sulara qerq oldular . İllerin
arzusu gerçek oldu – onlar qovuşdular ve o,
uşaqlıqdan axtardığı xoşbextliyi tapdı.
Ne idi bu xoşbextlik ?! Ölümmü yoxsa Sevdiyi
qızmı ? ...

<< 1 [2]