Peyğemberler buyurur:" Cennet anaların ayaqları
altındadır". Allah dergahında Cennetden üstün bir
şey olsaydı, heç şübhesiz ki, onu da anaların
ayaqları altına atardı".
Salam, anacan. Yene men geldim. Keçen hefte
müellime sağ elime sarımsaq, sol elime soğan
vererek sağ ve sol terefleri öyretdi mene. İndi sağ ve
solumu tanıyıram. Artıq ağrıyan yerimin hara
olduğunu da gözel bilirem, anacan. Keçen defe
yanına geldik de "buram ağrıyır" demişdim sene.
Yadındadır? İndi onun hansı yerim olduğunu
bilirem. Bax buram, sol terefim çox ağrıyır. Dünen
seher Zehranın anası saçlarını hörüb mektebe
getirdi. Saçlarına qeşeng bant da vurmuşdu. Men
ağladım, amma utandım. Müellime:" Ne oldu, niye
ağlayırsan?", - deye soruşdu. "Heç, yıxıldım, dizlerim
ağrıyır", - dedim. Amma dizim yox, sol terefim
ağrıyırdı. O gün menimde saçlarımın hörülmesini
istedim. Atam hördü., amma Zehranınkı kimi seliqeli
alınmadı. Hörüklerime bant da vurulmasını istedim.
Atam:" Men bilmerem bant vurmağı, qızım", -
söyledi. "Heç olmasa, mektebe sen apar", - dedim. O
ise:"Qızım, işe getmeliyem", - deyib bir az
sakitleşdirdi meni. Gözyaşlarımı sildim, amma
mektebe gederken yene ağladım. Hamının corabları
ağappaqdır. Menimkiler ise bomboz. Zeyneb deyir:
"Anam ağ paltarları ayrıca yuyur", - deyir. Menim
atam ise hamısını bir yerde yuyur. Uf! Her gün
çantama pendir-çörek qoyur. Ona demirem, amma
yoldaşlarım mektebe dadlı biskivitler, şirniyyatlar
getirir. Bilirem atamın biskivit bişire bilmediyini.
Hava qaralır, anacan, men gedim. Atam qaçıb senin
yanına geldiyini bilmir. Bilse, acıqlanmaz, amma
narahat olar. Anacan, torpağından bir ovuc da
götürürem. Her defe gelende götürdüyüm torpağı
bax, bu qaba tökürem. Senin şeklini de onun üstüne
yapışdırıb çarpayımın baş terefine qoyuram. Her
seher onu öpüb iyleyirem. Anacan, kimseye söyleme,
amma bezen onunla söhbet edirem. Neyleyim, senin
üçün çox darıxıram. Müellime sabah üçün ana
berade inşa yazmağı tapşırdı. Men

[1] 2 >>