hele çox tezdir."
Söyleyeni de söylediyine peşman etmirikmi?
"Üç günde kim kimi sevdi e, aldatma meni!"
Sevmeyin günü olarmı heç? Bir günde sevenle, on günde seven eyni deyilmi?
Sevgimizi gizletmeyi meharet sayırıq çox teessüf ki... Kim daha çox saxlasa o qalib gelir. Söyleyen söylediyiyle qalır. Gün gelib sevgi bitende, min peşmanlıq olur:
"Kaş ki, o qeder açıq vermeseydim, tez demeseydim sevdiyimi. Bax o demedi."
Sevdiyini qışqırmaq insanı azaldırmış kimi...
"Seni sevirem..." demek çox çetindir ki?
Ağac koğuşlarına, mekteb sıralarına, gündeliklere, buğlu şüşelere içimizden geldiyi an yaza bilirik, demeye gelende, iki dodağın arasında bitende, niye uduruq dünyanın en gözel iki sözünü?..
Sevgi sözlerinin deyilmesinin ayıb sayıldığı evlerde; sevgini ürekde saxlamağın qürur olaraq teqdim edildiyi filmlerle böyüyürük, yoxsa ondanmı bu xesisliyimiz, bilmirem..
Halbuki "İndi mensiz bir yerlerde nefes alacaqsan ve bu üreyimi daha çox ağrıdacaq" son çırpıntıdan daha asandır.
"Getme, qal"dan evvel, "Seni Sevirem" deye bilende birlikde nefes almağı da öyrenerik belke...
Indikilere chetin deyil. Ancag sevmiyenlere o sozu dimey asant gelir.heqiqeten sevenler dile getire bilmir.
Men eshitmey istemirem o sozu.
Sevirem dimemishem xic dimeremde cunki istemirem
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç