Kaş ki, her şey başqa cür olardı. Kaş ki başqa şeraitde, başqa zamanda ve yad şeherde çıxaydın qarşıma.
Seni mene tanış eden xeste sentyabr küleyi,
Bizi qarşılaşdıran institut pillekanları,
Bir yerde olub ferqli şeyler haqqında düşündüyümüz ders otaqları,
Eyni vaxt getdiyimiz metro qatarları,
Eyni havanı udduğumuz şeher,
Seni her defesinde xatırladan mahnılar
İndi çirkli qaranlıq divarlara tutulub güllelenmeli
Ya edam edilmeli ya da başı vurulmalıdı. Neçe siqaret qutusu,
Neçe içki şüşesi gözlerini beynimden sile biler ?!
Hansı intihar növü bezmeyecek menden,
Ve qurtaracaq gözlerindeki bataqlıqdan gözlerimi ?!

Kaş ki başqa cür olardı her şey. Kaş ki, başqa şeraitde başqa zaman ve yad şeherde çıxardın qarşıma.
Kaş keçen il yayda Kiyevde tanıyardım seni.
Xatiren iki aylıq olardı ve Bakıya gelen kimi unudardım seni.
Bu qeder ağır olmazdı her şey. Başını qaldır, bir az daha yuxarı.
Dik gez sen bu insanlara layiq deyilsen.
Bütün hisslerimi ve hevesimi öldürsen de üzülme.
Heç ne tebessümünü soldurmağa deymez.
Hetta men de. Belke de dediklerim de yalandı.
Belke de heç sevmemişdim seni.
Belke heç görmemişdim.
Belke heç sen de yox idin ve belke de şizofrenem... Amma illuziya da olsan geri gelmeyecek qeder uzaqdasan
Ve men daha da derinlerden sene seslenirem.

Kaş ki , her şey başqa cür olardı. Kaş ki, başqa şeraitde, başqa zaman ve yad şeherde çıxardın qarşıma.
Kaş ki, bir az daha inad edib İstanbulda oxumağı seçerdim.
Belke onda daha rahat olardı her şey.
Belke de sen başqa universitetde oxuyardın
bir-birimizi görmek şansımız olmazdı.
Kaş ki, metroda göreydim seni
ve hisslerim bir stansiya böyüklüyünde olaydı.
Vaqondan düşen kimi unudaydım. Neçe bele mektub lazımdı ki, anlasınlar meni ?
Neçe qarşılıqsız söz ?
Neçe menalı cümle ve neçe sarsıdıcı qelem ? Belke de belkelerle yaşamağa mehkumam.

Kaş ki, her şey başqa cür olardı. Kaş ki, yanımda olaydın.
Kaş ki, heç olmayaydın.
Kaş heç seni tanımazdım
Ve

[1] 2 >>