Geceleri oyanmadan yatacaq, amma her oyananda seni öpmek hissini dada bilmeyecekdim.

İstediyim her axşam, kinoya, restorana, sahilde gezmeye gede bilecekdim amma "ana men de gelim" deye qıçlarıma yapışan kiçik ellerinin istiliyi istiletmeyecekdi üreyimi...

Yeni boyanmış divarlarımda qelem izi ve yemek izi olmayacaqdı, amma men silerken "ana, sen çox yaxşısan" deyen sesini eşitmeyecekdi qulaqlarım...
"'kederlenme, men seni çox sevirem" deye meni qucaqlamayacaqdın...

Belke başım daha az ağrıyacaq, daha az yorğun olacaqdım, amma divana uzanıb kiçik ellerinle etdiyin o toxunuşların tesiriyle dirile bilmeyecekdim...

Özüme ayıracaq pulum daha çox olacaqdı, amma senin sous qabında yığdığın xarab pulları birlikde sayıb sevinc sesleri eşitmeyecekdik...
Bir övlad sahibi olmağın ne demek olduğunu esla öyrene bilmeyecekdim...

Her gece mene sarılan kiçik qollarını, burnumun üstüne yerleşdirdiyin o fındıq burnunu hiss etmeyecekdim...

Yanvar ayları bu qeder isti olmayacaqdı...

Xestexana otağında, belekde balaca şirinimle ile çekilmiş şekil olmayacaqdı....
Avtobusa minende heç kim yer vermeyecekdi...

Avtomobilime her defe minende "sene böyük bir avtomobil alacağam" deyen olmayacaqdı...

Her geyinende heyran gözlerle baxıb, "tam istediyim kimi, gözel olmusan" deyen terifinle coşa bilmeyecekdim...
Her gece bezmeden baxdığın toy şekillerime belke ilde bir defe baxacaqdım...

Pomadalarımı, etirlerimi ve göz qelemlerimi iller boyu istifade edecekdim..

Eyni cinsin reqabetinin ne demek olduğunu anlamayacaqdım...

Uşaqlarla ve valideynlerle münasibet qura bilmeyin bu cür asan olduğunu anlamayacaqdım...
Elim senin elinde gezerken sahil kenarında, dalğa seslerinin bize mahnılar zümzüme etdiyini eşide bilmeyecekdim...

Anamı bu qeder sevdiyimi anlamayacaqdım...

Analıq duyğusu ile bezene bilmeyecekdim...

Gece senle bağlı qorxulu yuxular görmeyecek, iztirabla oyanıb yatağının yanına gelib, derin derin nefes almağını izleye

[1] 2 3 >>