uzananda burnumu sehven dişleyen bir uşağım olmayacaqdı...
Meni bu dünyada en çox anam sevir sanacaqdım...
Göz emeliyyatından sonra gözlerim bandajlı eve gelende, nenesinin qıçlarına yapışıb hıçqıra-hıçqıra saatlarla ağlayan ve menim üçün kederlenen kiçik bir qıza sahib olmayacaqdım...
Neveye baxmaq şansım olmayacaqdı...
Kürekenime zülm etmek, heyatı zeher etmek zövqünü yaşaya bilmeyecekdim :D

***
Yemek yeyerken, qaçaraq gelib, "ana burnumu sil" deye mene bu zövqü bexş eden biri olmayacaqdı...
Men divanda yatarken, qaça qaça yatağının örtüsünü götürüb, üstüme sermek üçün tengnefes qalmağını göre bilmeyecekdim...
Her seher saat 6-da baş ucuma gelib, ses çıxarmadan yatağa girmek üçün menden tesdiq gözleyen biri olmayacaq ve senin geldiyini ilahi bir gücle anlamaq qabiliyyetine sahib olmayacaqdım...
"Qız evi naz evi" sözünü müdafie ede bilmeyecekdim...
Uşaq hekaye kitabları ve uşaq inkişafı ile elaqedar kitablarla elaqem, kitab refleriyle mehdud qalacaqdı...
İbtidai mekteb ve orta mekteb illerinde vidalaşdığım, boya, tüklü qelem ve quru boyalarla bir daha qarşılaşmayacaqdım...
Uşaq bezinin olduğu hisselerinin eslinde bütün böyük marketlerde olduğunu bilmeyecek ve maxi, midi, mini boylarına menasız gözlerle baxacaqdım...

***
Üzümün tumlarını tek-tek çıxarmaq üçün fövqelbeşer bir meşğulliyyetim esla olmayacaqdı...
Sulu küftenin küftelerini fındıq böyüklüyünde etmek üçün sebrim heç olmayacaqdı...
Kimise bu qeder berk qucaqlaya bilmeyecek ve yalayırmış kimi ope bilmeyecekdim...
Sen olmasaydın eger men esla "men" olmayacaqdım...
Bir uşaq doğulduğu anda Bir ana doğulmuş olar.

<< 1 2 [3]