Xeyal gah dağdadır gah da aranda
Gah göye yükselir, gah enir insan.
Otaqda 1 saat tek oturanda,
100 ilin derdiyle yüklenir insan.



Ele bil divarlar gelir üstüne
Qulağın seslenir, qelbin döyünür.
Alışıb yanırsan sen öz tüstüne,
Nidalar gözünde suala dönür.



İnsanı tez yorar düşünceler de,
Verib nefesini derd udar insan.
Özünden başqası olmayan yerde,
İnsan olduğunu unudar insan...



Bir güneş bes eder, perişan olma,
Senin yüz Kür qeder göz yaşın olsa.
Min derd hücum etse, könül, sıxılma,
Bir nefer derd bilen sirdaşın olsa.



Dünyaya gelmedik biz ebes yere,
İnsanıq insan da bize gerekdir.
Bağatek qınına çekilenlere
Ürek ne gerekdir, dil ne gerekdir.



Çay çaya qovuşmaz sular daşmasa,
Ulduzun ulduzla ünsiyyeti var.
Göyde buludlar da qoşalaşmasa
Ne ildırım çaxar ne yağış yağar.



Yol tapa bilermi saz üreklere,
Mizrab asta-asta tele deymese?
Çıxarmı qönçeden tek birce kere,
Bülbülün nefesi güle deymese?



Öz el-obasını terk etdiyinden
Tek-tenha dolanır bayquş bu gün de.
Kolların dibinde tek bitdiyinden,
Boynu bükük olur benövşenin de.



Od vurmasa qabda su daşa bilmez,
Quş da tek qanadla dağ aşa bilmez.
Kösöyün ikisi çölde de yanar,
Biri ocaqda da alışa bilmez.



Qelbimde min sözüm, min söhbetim var,
Men deyim, siz deyin, dil yorulmasın.
Yığılın, yığılın başıma dostlar,
Menim bir günüm de sizsiz olmasın.



Dostların qelbidir yurdum, meskenim,
Ürekde bir nisgil gerek olmasın.
Sağlığım bir yana, a dostlar, menim;
Soyuq mezarım da heç tek olmasın