heyatım boyu ilk defe sevdim, sevdim, ancaq daxilimde yaşatdım o sevgini. Hazırda ilk qarşılaşdığımız yerdesen, etrafında gözel menzere var, bil ki, sen orda tek deyilsen, men de yanındayam. Bu an qulağına pıçıldayıram “Seni Sevirem” deyerek. Ebediyyen senin yanında olacam, payız yadıgarım olan sevgilim!...”

Oxudum, sevinc vardı daxilimde, men onu yaşatdığım kimi o da meni yaşadıb daxilinde. Men onun ilki olduğum kimi o da menim ilkim olubdur... Yerden bir daş götürerek skamyaya yaxınlaşdım ve sanki o da elimden tutmuşdu, beraber cızaraq yazırdıq skamyaya “Seni Sevirem”
Bu olub keçenlerden neçe iller ötüb keçibdir, ancaq men her payız fesli gelende qarşılaşdığımız parka gedirem, ancaq bu defe gözlerim heç kesi axtarmır, çünki yanımda artıq O var.

Her bir kesin nece sevgi yaşamasına baxmayaraq, yeni qarşılıqlı ve ya qarşılıqsız o sevgilerin qorumaqların arzulayıram. Sevginin qedrin, deyerin bilmeklerin arzulayıram. Heç bir zaman adileşdirmeyin daxilinizdeki o sevgini. Esl sevgini yaşamağı bacarın, daxilinizde sevgi heyecanı keçirin. Sevdiyinin sadece elinden tutarken ondan sanki güc alırsan, sanki onunla beraber tamamlanırsan. Seni Sevirem sözün bir defe deyin, gözel şekilde öz hisslerinizi etiraf edin. Her an qarşınızdakına xatırladaraq o sözü adi etmeyin.

<< 1 2 [3]