Bizim adımızın var olduğu amma kimsenin bilmediyi gözel küçeler var idi.İçimizde hemişe gizli qapaqlı qalmış sevdalarımız ve ağrıyan bir yaramız oldu. Hemişe bir şeylerin hesreti bir şeylerin sevdası oldu içimizde ne vaxt ağlayıb ne vaxt güleceyimiz heç müeyyen olmadı.. Hemişe rolları başqası verdi elimize her vaxt heç bir zaman heç bir sehnede assolit olaraq oynamadım amma tek bildiyimiz ise bizim adımızın var olduğu amma kimsenin bilmediyi gözel küçeler vardı.. Her gün gülmek üçün de bir sebebimiz vardı. Bezen durğun bezen yorğun kimi zamanda bize atılan bir daşın hesabını soruşmaq üçün mübarize verdiyimiz ve her mübarizenin sonunda meğlub olduğumuz kimsenin bilmediyi amma bizim adımızın var olduğu amma kimsenin bilmediyi gözel küçeler vardı..Seherler qalxdığımızda otağımıza vuran yüngül bir güneş işığı ve kimsenin vere bilmediyi istilik vardı.Güneş o küçelerde yalnız amma yalnız bizim üçün doğular yalnız bize vererdi istiliyini..Hemişe xeyalini qurduq sabahların hemişe elinden tutub gedeceyimiz bir sevimli ve her seher qalxdığımızda onun verdiyi xoşbextlikle yola çıxmaq onun hüzur yaşamaq ve her gece başımızı yastığımıza qoyduğumuzda onu düşüneceyimiz ve her gece başını yastığına qoyduğunda bizi düşünen bir sevgilini..Hemişe amma hemişe xeyalini qurduq.Bizim xeyallarımızın yaşadığı duyğularımızın serhedsiz olaraq qol gezdiyi ve kimsenin qarışa bilmediyi ve yalnız amma yalnız bizim adımızın var olduğu amma kimsenin bilmediyi gözel küçeler vardı.. İşde o küçe her vaxt var olacaqdı. Taki bir gün bu beden torpaq olub yox olana qeder.İşde o küçeler üreyimizin tam ortasında idi.. Bizimle doğuldu bizimle yaşadı bizden başqa kimse bilmedi yalnız bizim ve gizli qapaqlı qalmış sevdalarımızın varlığı ile.. Ve kimsenin bilmediyi amma bizim adımızın var olduğu, gözel küçeler vardı.!