Sevmirem men payızı, evin penceresinden çöle baxıram,yağış yağır.
Dayanmadan göyden düşen damcılar her terefi isladib.

İnsanlar durmadan ora bura qaçır,islanmamaq üçün burdan ora,ordan bura hoppanır.
Amma çare ne,hamı qaçır.

Niye sevmir ki, insanlar bu yağışı?Niye qaçır ki?!

Pencereden gördüyüm tek şey de budur-yağış yağır,her teref palçıq ve insanlar qaçır.
Amma bir ğün Ona dedim payızı sevmediyimi.Anlatdım Ona dünen gece penceremde gördüklerimi.

O ise.. dedi:
-Bir gün bir qadın seher pencereden çöle baxarken çörek yeyen erine dedi- bax, qonşu paltar asır,amma ağ paltarlar kirlidir,bele pinti qadın olar?Ağları da temiz yumur.

Bu hal 3 gün tekrarlandı,her gün qadın pencereden qonşunun çöle serdiyi paltarları görüb erine gileylendi:nece pinti qadındır,ağları temiz yumur dedi.
cü gün qadın eyni sözleri deyende eri durub pencereni sildi ve dedi:indi bax, hemin qadının yuduqlarına.Qadın baxdı ki,heqiqeten de onun yuduğu ağlar temiz idi.Günlerdir onun ağlarını kirli gösteren ise qadının öz penceresindeki kir idi.
Bu onu gosterir ki,eslinde her şey senin baxdığın pencerede gördüyün kimi deyildir.

Düşünün,ne çox qışı seven insanlar… onlar qışı qarına gore,her terefin beyaz gelinlikler kimi göründüyü üçün sevir.Kimse qışı soyuğuna gore sevmez ki!
Düşünün,ne çox insanlar yayı sevir...denize,istirahete gedir deye.Amma kimse

yayı isti olduğu üçün sevmez ki!
İndi sen de düşün payızı seven onu xezanlarına,tökülen yarpaqlarına ve doya-doya yağan yağışına gore sevir.

Suya doyamamış, yanan torpaq yaydan sonra payızda doya-doya bu qidanı alır.

Düşünün bu sevgidir!
Düşünün,quraqlıqdan cana gelmiş sevgi payızın romantk yagışı ile ona guc verir,

ona gore de deyirler yağış romantikanın simvoludur.
Düşünün,qarşıda sizi sert qış,yeni soyuq sevgi munasibetleri gözleyir.

Oysa payız sadece size ilham verir.
Heçmi xezanların üzerinde qaçışaraq onun xış-xış eden seslerini eşitmek istemediniz?
Heçmi onunla çetirsiz yağışın altında

[1] 2 >>