Bir biri ile mecburi evlenen er ve arvad xeyli müddetdirki,evlidir,lakin övladları yoxdur,
er xanımını çox sevir,lakin en ucqar kende ere gelen qadınınm könlü öz sevgilisindedir.
Buna baxmayaraq er xanımını heçneye mecbur etmir ve xanımını delicesine sevir.

Er tarlada ot biçmeye gederken xanım ere gelmeden önceki sevgilisi ile sözleşirki,sabax
er yatanda qaçsınlar.Ve gün çıxmamış er yuxuda olarken xanımı sevgilisi ile sözleşdikleri
yerde görüşür,ve yanına götürduyü bir dest paltarla qaçırlar.Eri durmamış qaçmağa
başlıyan sevgililer 2 kendi ötür.Birden xanım dayanaraq ayağına neyinse batdığını deyir ,
ayaqqabısını soyunan xanım gordüyü qarşısında çaşır
ayaqqabının içinden bir miqdar pul ve mektub çıxır.

Mektubda deyilir:“Menim könlüm senin sevdiyin insanla qaçanda ac qalmağına razı olmadı,
men seni ne olursa olsun çox sevdim,sene sevdiyinle uğurlar.Men senın meni sevmediyini
bilib vicdan ezabı çekirdim her gün,senin sevgilinle görüşdüyünü ve qaçmaq istediyini
ilk günden bilirdim.Bu arada ayağını uzun yol boyunca incitdiyim üçün ve ayaqqabına
yerleşdirdiyim pulun az olduğuna göre üzr isteyirem.
Geri dönme rahat rahat yolunu davam et ”

Beli bu olmuş hadisedir ve bu insan bir çox kesin çox
yaxşı tanıdığı Aşiq Veysel-dir.(Tarkan uzun ince bir yoldayım ve s.)

P.S.Men bu olmuş hadiseni türk kanallarından birinde eşitmişdim ve
sizinle yazıb bölüşmek istedim....

ESL SEVGİ BİR BİRİNİN YANINDA OLMAQ DEYİL,ÜREYİNDE OLMAQDIR!