Ulu Allah (c.c) hiç beklemediğimiz bir
şekilde ve içinde günlerce kıvrandığımız bir açlığın
sonunda on dört bin dirhem bağışlamıştır. Madem ki
sen Allah rızası için Allah'ın bağış ettiğinden pay
istiyorsun dur bekle;bu paranın yarısını sana
getireyim. Kalan yarısı da bizim olsun." Kendisine ilk ağızda yedi bin dirhem kazandıran bu taksime
fazlasıyla memnun görünerek razı olan dilenciye
paranın yarısını getirmeye giden ev sahibi kapıya
dönünce dilencinin orada olmadığını görür; sağı solu
iyice araştırdıktan sonra her nedense adamın çekip
gittiğini anlar. Ev sahibi bütün keder ve sıkıntılardan sıyrılmış bir rahatlık içinde yatağına uzanınca
rüyasında kapıdan kaybolan akşamki dilenciyi görür,
ona neden parayı beklemeyerek kaybolduğunu
sorunca şu cevabı alır; "ben herhangi bir dilenci
değildim; Allah'ın meleklerinden biriydim,
hayırseverliğini ve Allah rızasına bağlılık dereceni ölçmek üzere insan kıyafetine girerek o anda kapına
geldim, beni bizzat Ulu Allah (c.c) seni son bir defa
daha deneyerek dereceni yükseltmek için evine
gönderdi. Geçen akşam karının başörtüsüne karşılık
eline geçen iki dirhemciği çocuklarına yiyecek almaya
giderken verdiğin dilenci de yine bendim. Gönül rahatlığı ile o iki dirhemi, Allah rızasını kazanayım
diye bana verince Ulu Allah (c.c) sana o inciyi
bağışladı. Bu akşamki ölçüsüz cömertliğinin
karşılığında da öbür dünyanın eşsiz zenginlikteki
Cennet nimetleriyle kavuşacaksın

<< 1 2 3 [4]