..`Onun gülüşü`..

Ne vaxtsa birinin gülüşüne aşiq olacağımı bele düşünmezken, Onun gülüşü niye ağlımı başımdan alırdıki.?.
Her gözümü yumduğumda, onu ağlımdan çıxartmaq isdediyimde bele, Gülüşü ağlımdan niye getmediki.?.
`Onun şirin gülüşü` menim ağlımı başımdan aldığı kimi , belkede çoxlarını xoşbext ya da bedbext etmişdi.. Amma olsun men ona gülerken baxanda heçneyi niye düşünmedimki.?.
Gülüşü qeribedi idi, ilk baxışdan adama şirin xoşbextlik ve keder verirdi. Olsun, men ona baxanda niye xoşbextliyden başqa bir şey görmedimki.?.
İlk defe ürekden bir yerde gülmeyimizi xatırlayıram, evvel fikir vermezdim ama niye men onsuz gülerken heç bu qeder xoşbext olmamışdımki.?.
Deyirler insanlar uzunmüddet bir yerde olanda bir birilerinden beziler, heç vaxt anlamadım men onları. Saatlarca gülüşüne baxanda men niye onların dediyi kimi bezmedimki.?.
Heyatımda gördüyüm en gözel gülüş idi belkede.. bir insana bu qeder mi yaraşa bilerdi gülmek?!

P.S: Yazı çox sevdiyim birine hesr olunub.

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (26.07.2012 / 13:29)