Soldan başla silmeye..

Qovuşmalar yalan, ayrılıqlar uydurma..

Sonun en son nöqtesine men tek geldim, amma sen edeceksen nöqteni qoymaq emeliyyatını! Zehnin yeter, ellerin qalsın!
Yox edersen meni. İçinde, xaricinde, xülyanda. Çetin olmaz. Ağlından da çıxararsan, ki ne qeder idi yerim? Dilinden düşmeyim ele o an olacaq. Çoxdur senin adın!
Hazırsan her şeye! Mensizlik de ki, bilmezsen bele nece olduğunu. Problemin yox o zaman!
Başla onda, soldan başla silmeye!!! Bacara bilsen eger, kölgemin bele kölgesini buraxma!

Bağışlanılmayan olaraq, ağlayıram; uşaq deyil itkim; böyük bir sen!
Unutmağa çalışsam, müddetine yaşın çatmaz!
İşin bitmir lakin burada.. Geride, sağıma da hökm etmiş "menim" solum var!
Gedişin; az çeksin, iz buraxmasın ve şair etsin meni. Bezdim yazıçı olmaqdan!
Qelemimle qehremanlarla boğuşmaqdan, onların aqibetiyle yanarken, özümü ruhsuz sonlarda itirmekden ve başa dönüb sende tapılmaqdan...

Sona bir ilmek de atmış olsa da maraqlanmıram eslinde, diline sızan adların dodağında aldığı şekli!
Qulağıma ssenariler yazdırsa da mene, oynamayacağam bu sefer!
Onlar gedir; men havalanmağımla qalıram.
Ki nehayet, sen de mene ALDANIRSAN!
Heyatım bele solub yox olacaq, her gün sürünürem daha da uzaqlara.

Men mend deyilem onsuz da, sen yoxken. Başla onda, soldan başla silmeye...
Bacara bilsen eger, kölgemin bele kölgesini buraxma!
Özümü özümden bele ayırmışken, meni qurtaracaq sona ehtiyacım var.
Artıq
heç bir şeyin ehemiyyeti yox, başqa heç kimin. Uzaqlığında itdim.
Öz içimde boğula bilmirem. Gel... Meni qurtaracaq sona ehtiyacım var. Soldan başla silmeye...

Solum olmuşdun, nefesim...
İndi sonum ol, azad burax meni...
Terifleme meni! Mübtedası olduğum sevgi cümlelerinle..

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (26.07.2012 / 13:28)