Terk edilmiş, virane yalnızlıqların sahilinde yol almaq kimi sensiz zamanlarda olmaq. Ne bir gemi yanaşar bu limana, ne bir gemi fiti eşidiler.


Ayaq izlerim bele qarda geden adam izi kimi görüner tozlu yerlerde. Axtarılıram qaranlığın tenhalığında. Senli xeyallar quruyuram.


Gözlerimi bağlayıb; ellerimi derin qaralığa uzadıb seni tutmağa çalışıram.. Bir an bir işıq görürem, sevinirem.. Sonra.. Sonrası yox..


Belke.. Belke de bir gün deyirem.. Özüme teselliler uydururam..

Ürkek addımlarım ard-arda gelir.. Addımlarım o qaranlıqda rengli bağçaları keçir.. Görmek istemek renglerin ortaya çıxmasını temin edirmiş..


Qaranlıqlardan çiçekler açdırmaq, üreyimin gözlerine yol vermekden keçirmiş.. Boşluq, qaranlıq, xeyallarım, men..


Qarışıqlığın ortasındakı deli eden sessizlik.. Beynim key, üreyim fırtınalı.. Hebs olmuşam sensizliyin demir barmaqlıqlarına..

Rengi solğun idi şekillerin.. Neçe defe keçdi üzerlerinden hesret karvanlarım.. Her bir qıvrımı ezberlenmiş silüetin şekillerdeki..


Anlaya bilermi kimse özünle danışmaq nedir? Öz-özüne suallar soruşub, cavablar axtarmaq? Çox zaman özünü aldatmaq cavablarınla? Var bunları yaşayan?


Dağlarmı, yollarmı maneedir? Ne üçün gele bilmez oldu uzaq xeyallarım? Tutan, manee töreden nedir?


Zaman dayandı, men dayandım.. İçimdeki yağış dolu oldu, seller axır üreyimin pencerelerinden..

İncik bedenim çetinlikle daşıyır içimdeki deli duyğuları.. Ağlım oyunlarına davam edir.. Harada biteceyini bilmeden.. Sonunun ne olacağını bilmeden..


Bezileri çıxıb dayan demelidir.. Bu mübarize bitmelidir demeli ve bitire bilmeli.. Uzaqların sevdasını çekmek çox ağırdır..


Bir özün olursan yanında, sonra yene özün.. Her an deyişen hisslerini öz-özüne yaşayırsan.. Halbuki insan ictimai bir canlı deyilmi?


Duyğularını paylaşması lazım deyilmi? Nece? Nece olacaq bu? Uzaqlara seslenende yalnız sesinin eksini eşidirsense..

An geler, donar her şey.. O nöqtede yeni başlanğıclara qapılar

[1] 2 >>

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (26.07.2012 / 13:28)