Sen getdin.. Bir zülmet qaranlıq, bir zından tekliyi, ağır bir boşluq buraxdın geride. Getdin ve dönmeyeceksen bir daha. Haqlısan gedişinde, bu eşqi bitirmekde haqlısan. Tek söz söyleye bilmedim. Üzüne baxa bilmedim. Qarşında ağlamadım. Eridim, tükendim, bitdim. Sonsuzluqda bir insan nece olar.. sesi nefesi nece eşidiler?
Elvida eşqim.. Elvida sevgilim. Sen özünü heç bele gereksiz, bele deyersiz, bele tenha hiss etdinmi? Ayrılıq ölüm qeder ağrılı ve soyuq.Güzgüye baxıram.Güzgüde gördüyüm men deyilem. Gözlerim cehennem ateşi.. dodaqlarım möhürlenilmiş. Ellerim titreyir. Üreyim qızğın demirlerle dağlanıb. Yoxluğunun evezi çox ağır sevgilim.
Sevinclerim, xeyallarım, ümidlerim, rengli dünyam elvida.. Elvida yaşamaq.. Heyatın menası elvida. Kimse ferqinde deyil yoxluğunun. Sensiz ne hallarda olduğumu kimse bilmir. Anlamır itib geden kederini.
Dünene qeder en ucasını yaşadım xoşbextliyin, ayaqlarımın altından itkin gedirdi torpaq, denizlerin düzenliklerin üstünde uçurdum. Güneş qeder yaxın idi mene eşq. Güneş qeder isti ve parlaq. Buraxdın birden-bire, qanadlarım kesildi. Süretle çaxıldım yere, boşluğun içindeyem, indi heçneyem. Halbuki dünyanın en zenginiydim. Bütün çiçekler bizim üçün açardı,meyveler, ekinler bizim üçün bereketli, sular bizim üçün çağlar idi. İndi toz tüstü içinde qızğın bir çöldeyem. İstiqametimi yolumu çaşdım.
Sen mensiz necesen, bilmirem. Rahatsanmı, xoşbextsenmi, bu qeder tez meni unudarsanmı?.. Nece birden keçmiş olarsan?
Dünene qeder gözlerinden eşqi içdiyim, dodaqlarında üreyimi eritdiyim,dünyaya meydan oxuduğum ey sevimli hardasan? Kimlesen?.. kimlerlesen?.. Men burada, terk edib getdiyin yerdeyem.
Elvida eşqim... Elvida sevgilim! Elvida sene..
cox gozel yazmisiz
getdin.ele bilirsen geride hec kim qalmiyib?geride tek men qalmiwam.sen meni bax bu sevgi noqtemde yalniz qoyub getdin.men omrumun sonuna qeder sevgi noqtemizde gozleyecem.bilirem bura gelmiyeceksen.unutma ne olur olsun men seni gozleyecem.
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç