hemişe xarici ruhumla bir başıma buraxar;
masanın üzerine senin üçün buraxdığım o tek siqareti yandırar
ve gederdin.İndi menden sene heyatdan daha pis davranmamı isteyirsen.
Sırf sene,seçkilerine ve heyatına eşitdiyim hörmetden...
"Niye bir az olsun özüne merhemet duymursan?"
deyerek seni qoruma haqqını bele özünde görmeyen bu yaralı ruhumdan
sene pis davranmasını isteyirsen.Her gece sen deye qoynunda yatdığım
ölümün o soyuq nefesi,gözlerimi bağlamadan evvel,artıq şahidi olduğum
heyatının bedeninde buraxdığı o yaraları,benövşeyilikleri yaxşılaşdırması üçün,
seçkilerinle xoşbext olmağın üçün Tanrıya dualar eden menden,
sene pis davranmamı isteyirsen,elemi?
İndi burada deyilsen.Amma meni eşide bilirsen,bilirem.
Bağla gözlerini menim üçün ve dinle ne olar.
Bunu sene ancaq bir defe söylemeye cesaretim var... Eşq...
Hele üzünde daşıdığın o derin,o heç cür yaxşılaşmayan yara icaze deyil sevimli.
O iz ehtirasdır,o iz eqoizmdir,o iz sene deyil özüne tapınan bir ehtirasdır.
O iz senin o sonsuz ve hemişe özünü ağrıdan merhemetin kimi deyil.
O iz sen kimi deyil sevimli.Sen hemişe sene heyat qeder pis davrananları sevdin.
Sakit menden de bunu isteme ne olar,ede bilmerem...
Sen meni heç tanımadığın bir şeherin tek otaqlı ve
rütubet qoxusu veren bir evinde, eşqime ve ölümüme buraxdın.
Meni nefessiz,ümidsiz,sensiz buraxdın.
Menim o kövrek hirsim yalnız öz üreyimin qanad idi;senin üzündeki o müqeddes
amma o artıq dayanmadan qanayan işığı deyil.
Üsyanlarımın qışqırığı bu kimsesiz ömürüme batdı hemişe;
senin azadlığına deyil. Fırtınalarında süründürüldü eşqimiz.
Qorxularının, yaralı keçmişinin,
nizamsız menliyinin dalğalarında meni itirib-
itirib sonra yeniden tapdın.
Seni hemişe uzaqlara çağıran o teklik küleyinin
boran etdiyi parçalanmış xülyalarını yeniden yığdım sensizlik sürgünlerimde.
Qanayan sevdamı,vurğunu olduğum üzündeki o müqeddes işıqla qucaqladım.
Sığındığım bu dincliyin evezinin heyatımla ödedim hemişe.
Bilmediyim yollardan keçdim

<< 1 [2] 3 >>

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (26.07.2012 / 13:25)