Seni senden xebersiz düşünürem....
Seni düşünürem...Seni sensizken düşünürem...Ele çetindiki mene sensiz bir heyatı yaşamaq.Amma evveller sensiz bir saniyemi bele düşünmezdim amma indi...Çox çetindi mene çooox.Taqetim qalmayıb artıq.Senin gedişinle ruhum da gedib seninle birge...Seni düşünmemeye çalışıram.Sensizde yaşaya bilerem,sen olmasanda olar deye düşünürem bezen amma olmur.Bunlar sadece düşüncem olaraq qalır.Gerçeklişdere bilmerem...

Amma evveller heç vaxt düşüne bilmezdim.Hemişe deyerdim ki,”Yox bizim başımıza gele bilmez.Biz ayrılmarıq heç vaxt”.Amma indi oturmuş seninleyken dilime bele getirmeye çekindiyim,düşünmekden qorxduğum ayrılıq hisslerimi üreyimden dodaqlarıma,daha sonra yazmaq bele istemeyen qelemimle kağız parçasına yazıram.Hardan hara gelmişik.Nece oldu?Nece hiss elemedim.Evvel düşünmezdim,”Buda keçer”deyerdim,amma vaxt keçdikce daha çox derk eleyirem ayrılığı buda mene acı verir.Qebul elemek çetindi mene amma ne edesenki ayrılmışıq.

Boş yeremi keçdi o iller?Bes sevirdin?Hanı axı indi o hissler,o sözler?Niye men eşitmirem bunları?Niye ruhumu bu qeder ac buraxmısan?Tekce sevgine ehtiyacım vardı amma indi o qeder şeye ehtiyacım varki seni unutduracaq...Seni düşündürmeyecek o qeder şeye...Amma axtarmağım boş yeredi.Çünki ne etsem de unuda bilmerem seni...Çetindir menim üçün bir zaman canım dediyim birini unutmaq çox çetindi mene.Qebul elemek bele istemirem.Amma sen meni unutsanda men helede seni unutmamışam.Çünki men seni unudacağıma heç vaxt söz vermemişdim.Daima seveceyime,ne olursa olsun seveceyimi demişdim.Men sevende ölene qeder demişdim,ayrılana qeder yox...

Sen menden ne qeder uzaqda olursan ol,bu bezen meni incitse bele sadece Seni Sevecem Hemişe...