bilmedin.Senin meni anlaya bilmeyin üçün çox zaman keçmesi gerekdir gülüm.
Sen çıxıb gedenden sonra sanki heyatda mövcud olan en ağır derdler üzerime yüklenib, derdlerimi heç kimle paylaşa bilmirem.Menim kimsesiz,biçare olduğumu heç kes bilmesin deye çöle çıxmıram,qaranlıq otağıma qapanmışam.Küçeye çıxanda da hey sağa-sola boylanıram, gözlerim her yerde seni axtarır.Sensizliye döze bilmirem,tenhalıq mene çox ağır gelir.Sensizlik belke de tanrının mene bexş etdiyi en ağır cezadır.Tanrım mene sensizliyi bexş etmekdense canımı alsaydı inan ki,çox xoşbext olardım,amma tanrım canımı almaqdansa mene sensizliyi bexş etdi.Men de ezablar içinde qaranlıq otağımda tenha qalmışam.Sensizliyi paylaşdığım tek mekan menim qaranlıq otağımdır.Bu otaqda tek başına oturub senin xeyalınla danışıram.Her gün senin xeyalınla danışdıqca ele düşünürem ki,sanki sen menim yanımdasan.Amma xeyalların serxoşluğundan ayılandan sonra senin yanımda olmadığını görüb çox üzülürem.Hetta ele vaxtlar olub ki,intihar etmek qerarına da gelmişem.Lakin sonradan,belke de ne vaxtsa sene qovuşacam deye ümid edib bu fikrimdem daşınmışam.
Sen çıxıb gedenden sanki sevinc de,xoşbextlik de menden qaçıb,bir gün de olsa üzüm gülmür.Bütün günü tek tenha dolaşıram,derdlerimle baş-başa qalmışam.Yegane derd ortağım elimdeki siqaret ve onun alovundan sovrulan,üzerinde senin şeklin eks olunan tüstüdür,yalnız bunlarla ovunur qelbim.
İnan ki,senden sonra başqa bir qıza ne ürek verdim,ne de ki bel bağladım,çünki onların heç biri seni evez ede bilmezdi.Qelbe yatan gözeller çox idi,amma heç biri senin atılan dırnağına bele deymezdi.Menim heyatımda senin yerin tamam başqa idi,o yere senden başqa heç kim sahib ola bilmez. Sen ise ... eeeh ne ise ...!

<< 1 [2]