Yene eyni yerden yazıram sene... Sen eyni yerdesenmi bilmirem.. .Sevgilim gedişinin arxasından aylar keçdi, ile döndü. Belke geleceksen deye gözledim. Geleceksenmi?

Geden unudularmış... Men unuda bilmedim,gedişinden sonra çox ağladım, sensizliye döze bilmedim sensizlikde yandım.Sonra elime qelemimi alıb hemişe sene yazdım.Defterçemde çox şeirlerim var,çox sevdaları izah eden yazılar, hamısı senedir...

Eslinde sen unudularsan, gedenlerin hamısı unudular amma ya yaşananlar... Unutmağa çalışarken xatırlanan o anlar...Sene bunları xatırladıram men unutmasam da belke sen unutmusan deye... Ağlamıram da artıq çünki sen öyretdin mene gülmeni,sen öyretdin mene heyatla lağ etmeyi... Mene o qeder şey öyretdin ki,meni başdan yaradan sen oldun.İndi nece unudum, özüme baxdıqca xatırlayıram seni...
İndi senin çox darıxıram çox...Amma bilirem sende unutmadın meni getdiyin yerlerde... Gözün de arxada olmasın sevdiyim,meni buraxdığın yerde yaşayıram seni... Sensizlikde çetin,çekilmir amma bunu bele öyretdin mene... Daha neler neler öyretdin... Tek başıma yaşaya bileceyim bir eşq buraxdın mene...

Sen mene gözelliyi, oğruluğu buraxdın ve bir gün meni axtarsansa eyni yolda tapacaqsan.

Senden sonra ayaqda dayanmaqda çetinlik çekdim,xeberin var bilirem herdenbir yıxıldım.İndi ayaqda dayana bilirem amma arada seni yanımda isteyirem.Sesini eşitmek üçün zeng edirem, üzünü görmesem de rahatlayıram.Sene bir defe möhkemce sarılmaq istediyimi söyleyirem. Döze bilmeyeceyini söyleyirsen.
İndi sensiz yollardayam, gelmeyeceyini bilsem de meni tapılmayan bir dürüstlükle sevdiyini ve hemişe seveceyini bilirem...