in için ne derece önemi var bunu bilmiyorum
ama ben bu satırları yazarken gözümden damlalar
akıyor klavye üzerine. Erkekler ağlamaz lafı bana
göre değil. Ağlamaktan hiç
utanmadım,duygularım,acılarım beni boğduğu
zaman hep ağladım.Yine ağlıyorum... Sizleri tanımıyorum
ama sizlerle paylaşmak istiyorum.Lütfen;bu satırlara
bir seven olarak sahip çıkın ve lütfen yazılı satırlar
olarak geçmeyin. Okudukça yeryüzünde insanlar
neleri yaşarmış diyeceksiniz buna eminim. Bir memur ailenin en küçük çocuğu olarak babamın
tayininin çıktığı bir köye
taşındık.Huzursuzdum,okulumu bir köy okulunda
okumaktansa ,şehirde medenice okumak
istiyordum.kaydımı yaptırdı babam okula.İlkokul 4.
sınıftan başladım köy okuluna.Beni bir sınıfa verdiler.Öğretmen köyde yabancı olduğumu
biliyordu ve hangi sıraya
oturmak istiyorsan otur dedi bana.Bir kızın yanı
boştu sadece oraya oturdum.Hayatımı
adadığım,gidişiyle beni bitiren insanla ilk o zaman
tanıştım.İsmi Altınay idi.Çocuk yaşımda bile onun güzelliği beni çok etkilemişti.Masmavi gözleri,gamze
yanakları ile arada bir bana dönüp gülüşü,yanlış
yazdığım
notlarımda kendi silgisiyle defterimdeki hatayı
silmesi beni o minik yaşımda ona bağladı.O
dönemlerde çocukça bir arkadaşlıktı. Zaman ilerledikçe onsuz tek saniye geçiremiyordum.
Ya ben onlara gidip ders çalışıyor, yada o bize
geliyordu.
Mükemmel bir
paylaşımcıydı.Yüreğini,sevgisini,dostluğunu daha o
yaşta vermişti bana.İlkokulu birlikte okuduk ve aynı sırada bitirdik.Hep onunla hep ona biraz daha
alışarak. Ortaokula geçtiğimizde ailelerimize rica
ettik ve bizi aynı okula yazdırdılar, hatta aynı
sınıfa,hatta aynı sıraya oturmamız için babalarımız
öğretmenlere adeta yalvardılar.Başarmıştık.
Yine aynı sıradaydık.Geride kalan ilkokul dönemindeki iki yılda anladım ki onsuz hayat bana
huzur vermiyordu.Yaşımız olgunlaştıkça o beni,ben
onu daha çok seviyordum.Çocukça başlayan
arkadaşlığımız sevgiye aşka dönüşmüştü
ortaokul yıllarımız bitmek üzereyken.
Şehir

[1] 2 3 >>

canlarim666 [OFF] (27.02.2012 / 13:48)
superrrrrrr ela yazmisan. bir el tapsam cetin onu buraxam.