doyamadığım mavi
gözlerinden biri akmıştı.Suratının yarısı
yoktu.Hırlıyordu bana bir şeyler demek istiyor
kanla kaplı diğer gözünü temizleyerek bana bir şeyler demeye
çalışıyordu.Yoldan geçen bir kamyonun tekerinin
altından fırlayan bir taş suratına saplanmıştı.
Ölürcesine bir aşkı,geleceğimizi kibrit
büyüklüğünde
bir taş parçasının bitireceğini bilemezdim.Donuk donuk hiç konuşamadan yüzüne bakmaktan başka
bir şey yapamıyordum.
Ellerini tuttum kaldırdım başını göğsüme dayadı ve
elimi sıkı sıkı tuttu.Akan kan ellerimize
damlıyordu.Yoldan geçen bir araba durmuş bizi
seyrediyordu,hastaneye yetiştirelim dediğimde kanlı olduğu için almadı ve kaçtı gitti.Kimse
arabaya almıyordu.çevreme bakıp yardım eden
demekten,ona dönüp seni seviyorum,beni
bırakma,dayan demekten başka bir şey
yapamıyordum.İki dakikalık bir
çırpınıştan sonra kucağımda öldü.Cennet olan Dünya 5 dakikada cehenneme döndü.Tam dokuz
yıl oldu onu yitireli.
Kendime olan güvenimi yitirdim.
Artık kimseyi sevemem,kimsede beni sevemez
korkusundan kurtaramıyorum kendimi.Bitkisel
hayatta gibiyim.Tek elimde kalan bu net.Bu net aracılığıyla sizinle paylaşmak istedim.
Yitiren,ya da ben yitirenle paylaşmak isteyen
herkese elleri terlese bile ellerimi bırakmamaları
şartıyla elimi uzattım.
Dost,kardeş,arkadaş ne olursanız olun ama elimi
bırakmayın.Size sesleniyorum, elimi bırakmayın lütfen... Bu yazıyı okurken sizinde eliniz terlediyse o zaman
bilin ki sizde sevdiniz….
Duygulandınız hatta ağladınız ama KADER İŞTE…

<< 1 2 [3]

canlarim666 [OFF] (27.02.2012 / 13:48)
superrrrrrr ela yazmisan. bir el tapsam cetin onu buraxam.