Rahib qebristanliqdaki işini bitirmek üzre idi.O anda elli illik arvadini itiren 78 yasli kisi:"Onu ne qeder sevdim".
Deyerek aglamaga başladı.Yasli adamin sesi merasimin sessizliyini pozmusdu.Mezar basindaki diger aile ferdleri ve dostlar bir çox teeccüblenmişdiler, kisinin bu hereketine göre çox utanirdilar.Usaqlari atalarini sakitlesdurmeye çalışırdilar.«Yaxsi ata, seni anlayiriq».Yasli adam mezara yavas yavas enen. tabuta baxirdi...
Rahib merasime davam etdi.Merasimin sonunda aile ferdlerinin merasimin bağlanisi olaraq tabutun uzerine toroaq tökmeye çagirdi.Yasli adam xaricinde hami sira ile torpaq atdilar.Yasli adam hele de «onu ne qeder cix sevdim» deye danisirdi.Qizi ve iki oglu yasli kisini susdurmağa çalisidilar.Ama o davam edirdi "onu cox sevmisdim"!
İzdiham qebirstanligi terk etmeye hazirlaşarken yasli adam getmemek uçun muqavimet gösterirdi.Gözlerini mezara dikib baxirdi.Rahib yaxinlasdi:Özünüzü nece hiss etdiyinizi bilirem, ama artiq getmek vaxtidir.Buradan ayrilmali ve özumuzu heyatin axinina buraxmaliyiq."Dedi".Yasli adam çaresizlik içinde bir defe daha "onu o qeder çox sevmişdim ki" »dedi«.Meni anlamirsiniz »dedi rahibe«.Ama men bunu ona bir defe söyleye bildim.
Zeng çalmadigi müddetde zeng deyil.
Mahni oxunulmadigi müddetde mahni deyil.
Sevgi könlümüzde mehbus olsun deye yaradilmamişdir.
Sevgi insanlara verdiyimiz müddetce sevgidir....