Öz heyatlarını karyeraya hesr etmiş ve adeten günleri evden kenarda keçen er-arvad, kiçik qızlarına ad günü üçün bir hediyye almaq qerarına gelirler ve oyuncaq dükanına gedirler. Qadın, satıcı qıza: "Qızım bütün gün evde baxıcısıyla qalır. Ele bir oyuncaq isteyirem ki, ona menim yoxluğumu hiss etdirmesin." Satıcı qız başını yelledi: "Sizi çox yaxşı anlayıram xanım" dedi. "Dükanımız bu bölgenin en müxtelif növe sahib, oyuncaq dükanıdır. Size istediyiniz her cür oyuncağı vere bilerem. Oyuncaq ayılar, oyuncaq esgerler, xilasediciler, her cüründen oyuncaq körpeler...
Ancaq oyuncaq anamız yoxdur! Heç bir zaman da olmadı, teessüf edirem..."

Ana sevgisini, qayğısını heçneyin evez ede bilmeyeceyini anlamayan "ana" lar da var..
Uşaqlarımızın psixologiyasını karyeramıza qurban vermeyek!..