Bir yaxın dostumuzun ad günündeydik...Bir anda gözünden yaşlar axmağa başladı... Qulaqları kar ede bilecek qeder mahnı içindeydik... Seslenen mahnıya duyğulandı deye düşündüm... Amma bir baxdım ki, seslenen mahnı ritmik bir mahnıdır... Burda duyğulanıb ağlamalı ne var ki?”Ne oldu?” deye çağırdım... Eşitmedi... Mahnı sesi imkan vermirdi sesimi eşitsin.. Yanında oturan qıza işare edib onu çağırmasın...ı istedim... İşareyle “ne oldu?” deye soruşdum... Eliyle “boş ver” işaresi verdi...Yaxşı, boş verme asandır, amma sen niye ağlayırsan? Belke görmemişem kiminlese mübahise edibsen..Belke evden zeng edibler artıq gecdir hele eve gelmediyine göre danlayırlar... Ayyy öldürme insanı, niye ağlayırsan? Bütün bu cümleleri işareyle ondan soruşmaq istedim, amma bacarmayacağımı hiss edib durdum. Onsuz da mene baxmırdı. Mobil telefonuna kilidlenmiş barmaqları süretle hereket edirdi.. Mesaj yazma mövzusunda yarış keçirilseydi inanıram ki birinci yeri o qazanardı... Ne qeder uzun mesaj olur olsun cemi bir neçe saniye ona bes edirdi...Aradan 10 deqiqeye qeder keçdi... Ağlamaqdan makiyajının axdığı üzünü masanın üzerindeki salfet ile temizlemeye çalışdı... Daha çox üzüne yaydığını, üzünün qapqara olduğunu sifetimin ifadesinden hiss etdi.. Qalxıb hamam otağına getdi. Gederken arxaya dönüb telefonunu eli ile mene gösterdi “Ayrıldıq” dedi...Arxasıyca getdim. Teccübümden danışmadım bir müddet, daha doğrusu anlamırdım heç neyi... Biz doğum gününe gelerken yaxşı idi araları... Hetta yolda ona zeng edib şirin sözler demiş, özünden mugayat olmasını bele tapşırmışdı.. Ne vaxt qarşılaşdırlar, ne vaxt danışıb, dava etdiler ki, ayrıldılar da üstelik?Sebebini soruşdum. Niye ayrıldıqlarını çox uzun uzun anlatdı. Beynim qarışdı. O ayrılıqda elde tutulacaq bir sebeb de yox idi. Menim fikirleşdiyim ne vaxt ve nece ayrıldıqları idi..Mesajla ayrılıblar...Mobil telefon çıxdı, namerdliklermi artdı?! İnsanlar da mesajla ayrılarmı? Sevgi dediyimiz bu qeder yüngülmü yeni?! 5 ildir davam eden bu böyüklükde

[1] 2 >>