O veteninden kenarda oxumuşdu. Doğma ocağına qayıdanda ise artıq Allah ve onun varlığı ile bağlı bezi şübheleri var idi. Qarşısına çıxan alimlere müxtelif suallar verir,ancaq heç cür onu razı salan cavablar ala bilmirdi. Suallarına cavab tapmadığı üçün de şübheleri get gede artırdı. Bir gün valideynleri onu böyük bir alimin yanına aparırdılar...
- Sen kimsen, menim suallarıma cavab vere bileceksenmi?-deye o dillendi.
- Allahın bir quluyam ve inşallah suallarına cavab vereceyem -alim cavab verdi.
- Ancaq en meşhur professorlar bele menim suallarıma cavab vere bilmediler.
- İnşallah cavab vermeye çalışacağam.
- Ele ise 3 sualım var:
1.Allah yaşayırmı?Ele ise onu mene göster.
2.Tale(qeder) nedir?
3.Eger şeytan oddan yaradılmışsa, niye cehenneme gedecek, cehennem de odla dolu deyilmi? Od odu nece yandıra biler?Bu vaxt alim gözlenilmeden yanındakı saxsısını götürüb onun başına vurdu. O,ağrı içerisinde soruşdu:
- Niye hirslendin? Men ki size ele bir şey demedim...
- Hirslenmedim. Sadece olaraq bu menim senin suallarına cavabım idi.
- Heç bir şey başa düşmedim.....
- De görüm, saxsı başında sınanda ne hiss etdin?
- Tebii ki ağrı hiss etdim.
- Yeni ağrının varlığına inanırsan?
- İnanıram.
- Ele ise mene bu ağrını göstere bilersenmi?
- Yox, göstere bilmerem.
- Bu menim ilk cavabım. Yeni hamı Allahın varlığını hiss edir, ancaq Onu gore bilmir
- Dünen gece yuxunda menim senin başında saxsı sındırdığımı gördünmü?
- Yox.
- Bu gün bele bir şeyle qarşılaşacağını heç düşündünmü?
- Yox.
- Bu da taledir, yeni qeder....
- Biz neden yaradılmışıq? Torpaqdan, deyilmi?
- He, ele deyirler.
- Ele ise saxsı da torpaqdan deyilmi? Allah istese, oddan yaradılan şeytanı odun içinde cezalandıra bilmezmi?
Artıq demeye bir sözü qalmamışdı...