Namazda “möhür qoymaq” ne vaxtdan yaranıb ve ne üçün?
Cavab: Secde olunan mekan gerek yer ve yerden biten olunsun. Bu mesele de heç bir ixtilaf yoxdur. Sünni ve şie mezheblerinden sehih revayetler neql olunmuşdur ki, جعلت لنا الارض كلها مسجداً “Tamam yer üzü bizim üçün secdegah qerar verilmişdir”
ان النبي (ص) سجد علي الحجر
“Peyğember daşa secde edib (namaz vaxtı alnını daşa qoyurdu).”
“Sehih müslum”, 2-ci cild, seh: 62, “Müsned Ehmed” 1-ci cild, seh: 327.
Lakin bezen yer isti olduğundan müselmanlar kiçik bir daş ve yaxud bir ovuc torpaq ellerinde götürüb saxlayırdılar ki, soyusun sonra ona secde etsinler. Bu haqda Cabir ibn Abdullahdan ve Enes ibn Malikden bele neql olunmuşdur:
كنت اصلي مع رسول الله (ص) الظهر فآخذ قبضة من حصي في كفي لتبرد اسجد عليه من شدّة الحر.
“Peyğember ile zöhr namazı qılırdım. Yerden bir ovuc qum götürüb ovcumda saxladım ki, soyusun ve ona secde edim (namaz qılanda alnımı ona qoyum).”
“Müsned Ehmed”, 1-ci cild, seh: 327; “Es-sünenül-kübra”, 2-ci cild, seh: 105.
Amma hesir ve yaxud “hümre” adlanan bir hesir parçası baresinde revayetlerde bele neql olmuşdur: Ebu Seid Xodri Enesden neql edir:
كان رسول الله يصلّي علي الخمرة و يسجد عليها.
“Peyğember hesirin üste namaz qılıb ve ona secde ederdi.”
“Sehihi Müslüm”, 1-ci cild, seh: 109; “Mecmeuz-zevaid”, 2-ci cild, seh: 57.
Bezende müselmanlar istinin şiddeti neticesinde öz köyneklerinin qoluna secde ederdiler. Enes neql edir:
فيضع احرنا طرف الثوب من شدة الحرفي مكان السجود.

“Sehihi Buxari”, 1-ci cild, seh: 101.

Torpağa secde:
Torpağa secde etmek bendeçiliyin Allah qarşısında xuzu-xuşu etmenin açıq-aydın bir nümunesidir. Peyğember (s) özü torpağa secde edib ve defelerle öz sehabesini torpağa secde etmeye emr etmişdir:
1-Ebu Seid Xodri:
أبصرت عيناي رسول الله و علي انفه و جبهته اثر الماء و الطين...
“Peyğemberin alnında ve burnunda suyun ve palçığın eseri qaldığını öz gözlerimle gördüm.”
“Sehihi Buxari”, 1-ci cild, seh: 163.
2- Peyğember Süheyfin secde

[1] 2 3 >>