Bir oğlan 22 yaşında idi.Yaxında Kanadaya gedecekti.Savaşa qatılmaq üçün İngiltereden ayrılacaqdi.Ağıllı ve duyğusal idi.Bir o qeder de cesur idi.Kanadaya getmeden görmediyi bir qızla mektubla tanışmışdı.Ora getdiyinde de mektublaşmalar davam edirdi.Mektubları oxuduqca qelbini qızın sevgisi bürüyürdü.Mektubların birinde qızdan şeklini göndermesini istedi.Qız ise xarici görünüş mühüm deyil esas qelblerimizdir demişdi.Kanadadan dönene qeder,yüzlerce mektublaşmışdılar.Artıq İngiltereye dönme günü yaxınlaşırdı.Son mektubunda döner dönmez onu görmek istediyini qıza yazdı.Qız razılaşıb,qarşılamaya gelende yaxasında qırmızı gül olacağını demişdi.Nehayet görüş günü gelib çatmışdı.Qatardan endiyi andan gözleri sevgilisini axtarmağa başlamışdı.Uzun boylu,uzun sarı saçlı,mavi gözlübir gözel qiz ona teref gelirdi.Qızın cazibesine qapıldı.Amma qızın yaxasında qırmızı gül olmalı idi.Ele bu an yaxasında qırmızı gül olan,dolu,balaca boy,hem de çirkin bir qız gördü.Elinde mektublarında danışdıqları kitab vardı.İki yol arasında qalmışdı.Bir terefde çox gözel bir qız,bir terefde de çirkin amma mektublardan qelbini ona bağlamış qız.Bunları fikirleşerek özüne geldi,çirkin qıza elini uzatdı.”Salam Asya”deyende “Men Asya deyilem.Bayaq burdan keçen sarı saçlı,mavi gözlü qızdır Asya.Yaxama bu gülü taxıb ve bunun öz heyatının bir imtahanı olduğunu söyledi.Sizi qatar gözlenen kafede gözleyir”deye heqiqeti dedi...

Ağıllı olmaq bir şey deyildir.Mühüm olan ağlını istifade ede bilmekdir.