Bir gece söhbet ederken qapı döyülür ve çölden izdihamlı şekilde birileri;
"Şeeeeems, çıx çöle" deye bağırır.
Mövlana da yaxınlaşan kederi hiss etmiş kimi "çıxma" deye yalvarır.
Hikmetden öte Qüdretden nazır Şems gülümseyerek:
"Telaşlanma, verdiyimiz sözü tutma vaxtı gelib çatıb" deyerek qapıya yaxınlaşır.
Mövlana:
"Ne sözü? Hara? Niye?" deyerek ellerinden yapışır Şems`in.
Şems neçe illerdir gizletdiyi sirri söyleyir:
- "Şam`da Rebbim`e yalvarmış, eşqimi seyr edeceyim bir ayna istemişdim. Rebbim seni verdi, sende seyr etdim..."
- "Seyr etmeye davam edek" dedi Mövlana.
Şems: "Rebbim de mene demişdi ki, o aynayı versem ne bağışlayarsan?
Tereddüd etmeden; "başımı vererem!"
Şems çöle çıxdı.Sadece bir ALLAH nidası eşidildi...
Ay işığında yerde üç-beş damcı qan seçilirdi, amma yerde ne baş ne de qatiller var idi. Eşqleri sirr olmuşdu.
Mövlana`yı sahiblenenler, Onu bölüşmek istemeyenler şehid etmişdi Şems`i.

Eşqin qanunudur yaxın etrafın dözümsüzlüyü...