80 yaşına çatmış yaşlı ata ile onu ziyarete gelen 45 yaşında ve hörmetli bir işi olan oğlu salonda otururdular. Uzun söhbet etdikden sonra oğlu susmuş artıq getmek isteyirdi. O anda üzerinde oturduqları divanın yanındakı pencerenin pervazına bir qarğa qondu. Yaşlı ata qarğaya gülümseyerek bir az baxdıqdan sonra oğlundan soruşdu:

'Bu nedi oğlum?'

Oğlu çaşmış cavablandırdı:

'O bir qarğadı ata.'

Yaşlı ata qarğaya bir az daha baxdıqdan sonra yene soruşdu:

'Bu nedi oğlum?'

Oğlu daha da çaşmış yene cavablandırdı:

'Ata o bir qarğadır'

Qarğa hele pervazda komik hereketlerle başını sağa sola çevirir , başını yan yatırdır , havaya baxır , sonra başını yene onlara çevirirdi. Yaşlı ata üçüncü defe soruşdu:

Bu nedi?

Oğulunun çaşqınlığı sebirsizliye dönmüşdü:

'O bir qarğadı ata üç oldu soruşursan. Meni eşitmirsenmi?

Yaşlı ata dördüncü defe de soruşduqda oğlunun sebri daşdı ve sesini yükseltdi:

'Ata bunu niye edirsen? Tam dörd defedir onun ne olduğunu soruşursan sene cavab verirem ve sen hele soruşmağa davam edirsen. Sebrimi yoxlayırsan?'

Atası üzünde bir gülümseme göründü yene . İçeri otağa getdi ve elinde bir defterle döndü. Bu bir xatire defteri idi. Oturdu . Sehifelerini qarışdırdı ve axtardığını tapdı. Sevgiyle gülümsemeye davam ederek sehifesi açıq bir veziyyetde defteri oğuluna uzatdı ve o sehifeni oxumasını söyledi.

Sehifede yazılmışdı:

'Bu gün 3 yaşındakı kiçik balamla salondakı divanda oturarken yanımızdakı pencerenin pervazına bir qarğa qondu. Oğulum tam 23 defe onun ne olduğunu soruşdu. 23-cü defe soruşanda da ona sevgiyle sarılaraq onun bir qarğa olduğunu söyledim. Narahat olmaqmı ? Xeyr ! Onun sualını günahsızca tekrar edişi içimi sevgiyle doldurdu.'