Bir birlerini çox sevirdiler. Heç vaxt ölümü, ayrıliği
ağıllarina getirmezdıler. Heç vaxt bir birlerini darixmağa
qoymazdılar. Her gün bitecek kimi bir birlerine daha da
qüvvetli bağlanırdılar, Her gün bir birlerini ilk günki kimi
heyacanla qarşılayardılar. Elece de heyata inandılar,
elece de özlerini aldatdılar. Bir gün oğlan dünyalar
qeder sevdiyi sevgilisini görüş yerine cağırır. Her defeki
kimi yene de sevgilisi sevine-sevine görüş yerine
telesirdi, çünki canından çox sevdiyi sevgilisi ile
görüşeceydi. Sanki neçe illerdi gormediyi sevgilisi ile
görüşeceydi. Amma ki hemin sevgilisi ile dünen
görüşmüşdü. Çox darıxırdı. Görüş vaxti gelib catdı. Artiq
oğlan hemişeki yerden her gelen kölgeye boylanıb
sevgilisi sanırdı. Artıq qız da çatmışdı görüş yerine. Geldi
qucaqlaşıb hersetlerini söndürdüler. Salamlaşıb hemişeki
yol ile üz aldılar. Oğlanin kefi yox idi. Qız hiss eleyirdi ki,
onun ne ise problemi var.
Soruşur: -Heyatım ne olub sene?
Cavabinda:Ne olacaq heyatiım heç ne hemişeki
heyecandı ne olmalıdı ki? Amma ki qız hardan bileydi ki
bu gün canından çox sevdiyi insanla son görüşe gelibdi.
Oğlan cüret edib ona deye bilmirdi ki artıq anası ona
başqa bir qız beyenib ve gelen heftenin bu günu onun
nisşnıdı. Qız bunlardan bixeber yoluna davam edirdi.
Birden qız dayandı.
Dedi: -Heyatım sene bir söz demek isteyirem.
Oğlan: -Buyur Heyatım.
Qız: -Isteyiremki sabah seninle deniz sahiline gedek.
Denizi seyr edek.
Oğlan üzgün halda: Gederik Heyatim
Amma ki imkansiz idi. Çünki sabah o gelecek nişanlısı ile
görüşe cixacaq idi, anasi bele istemişdi. Oğlan bir gül
dükanının qabağında dayandı. Bir deqiqe gözde gelirem
heyatım dedi ve getdi. 10 deqiqeden sonra qayıtdı.
Arxasında gizletdiyi sari gülü dünyalar qeder sevdiyi qıza
uzatdı. Qız sarı gülü görüb tutuldu bir anlıq. Yene
hemişeki kimi zarafat elediyini fikirleşdi. Güle -güle gülü
oğlandan aldı. Heçne demedi. Çünki artıq onu bir
zarafat kimi qebul etmişdi o. Oğlan ise bır

[1] 2 3 4 >>