kelime
danışmadan yoluna davam edirdi. Bir söz deye bilmirdi,
çünki utanırdı bilmirdi ne desin qıza. Bir 50, 100 metr
getmişdiler ki, birden qız dayandı. Oğlan başın aşağı
salmışdı bir söz demek isteyirdi amma bacarmırdı.
Çünki güruru buna imkan vermirdi.
Qız: -Başını qaldır Heyatım ne olub sene. Oğlan ise
istemirdi ki, qız onu ilk defe olaraq gözleri yaşlı görsün.
Çünki oğlan ağlayırdı. Gözünden axan yaşları üreyine
enirdi sanki. Qız onun gözlerinin yaşlı olduğunu gördü
sanki dünyadan elini üzmüş bir insana çevrildi bir anda.
Elleri sürüşüb düşdü oğlanın çiyinlerinden. Dizleri
tutmadı ki qaçsın o cehennemden. Qaça bilmedi.
Neden? Ne üçün? Kim girdi aramiza deyerek ağlamağa
başladı qız. Oğlan ise onu qucaqlayıb bir yerde ağlamaq
istedi amma ki elleri tutmadı. Çünki onu artıq
qucaqlamağa utanırdı. Qız ise dünyadan küskün kimi
gözlerinden yaşlar süzüle -süzüle donmuşdu ayaq üste.
Birden elindeki Sarı güle sataşdı gözleri onu bir anda
gotürüb qırıq -qırıq etdi. Aradan 30 deqiqe keçmişdi
artiq sakitleşmişdiler. Oğlan hadisenin nece oldugünü
danışırdı qıza. Anasının sözünden çıxa bilmeyeceyini
soyleyirdi acıqlı acıqlı. Qız ise hemişeki kimi onu yene
de başa düşmeye mecbur idi. Bir -birlerini hele de
deliler kimi sevirdiler. Ayrılmaq istemirdiler, amma ne
edeydiler mecbur idiler buna. Oğlan ise hele de
düşünürdü -iki seçim qarşısinda qalmışdı. Sevgilisi yoxsa
Anası. Bir terefde onu dünyaya getiren anası bir terefde
de onu tanıyıb yeniden doğulmuş kimi olan sevgilisi. Bir
qerar vere bilmirdi. Axı bu qızı tek buraxıb gede
bilmezdi, çünki onu çox sevirdi.Qız da onu çox sevirdi.
Amma artiq ellerinden bir şey gelmirdi, Ayrılmalı
idiler.......
8 il sonra....
Qız heyat yoldaşı ile parka çıxmışdı, gezirdiler, amma qız
bu 8 il erzinde bir saniye bele olsun keçmiş sevgilisini
ağlından ata bilmirdi. Hele de onu ilk gün ki kimi sevirdi.
Oğlanda onun kimi. Heyat yoldaşını heç cüre seve
bilmirdi. Çünki onu üreyine bir ad yazılmışdı o

<< 1 [2] 3 4 >>