Eşitmek
istemirem bu yalanları” – deye
bağırdı Sevda. Neçe illik refiqesini
onun xoşbextliyini qısqanmaqla
günahlandırdı...Ertesi gün nahar
vaxtı o restoranın qarşısında bir
künce sıxıldı sessizce ve peri
nağıllarının sadece nağıl olduğunu
başa düşdü… Heyat yoldaşının
evveller eyni xestexanada işlediyi
genc tibb bacısını tanıdı o saat.
Bezen evlerine qonaq gelen qadına
nece sarıldığını gördü
Aqşinin...Axam heyat yoldaşı eve
geler-gelmez bezen bağıraraq,
bezen ağlayaraq, bezen ona
möhkem-möhkem sarılaraq, bezen
de yumruqlayaraq söyledi üzüne
her şeyi. İnkar etmedi Aqşin.
Zamanla hisslerin deyişe bildiyini,
insanların orta yaşa çatdıqda
ferqlilik axtardığı kimi bir neçe
behane sadaladı ve çemodanını
götürün çıxdı evden. Qapıdan
çıxarken “son bir defe qucaqlamaq
isteyirem seni” – dedi, amma Sevda
“redd ol” – dedi nifretle... İlk andaca boşandılar… Leyli ve
Mecnunun bele hesed apara
bileceyi müasir bir eşq
macerasının bele sonlanmasına
heç kim inana bilmirdi.
Dostlarının desteyi ile ayaqda
durmağa çalışdı qadın. Aqşinin
sevgilisi ile birge Amerikada
yaşadığını öyrendi. Bezen tek
qaldığında onu hele de sevdiyini
hiss edince, ağlamaq krizisi
keçirir, sevgisinin yerini en az
onun qeder nifretin evez etmesi
üçün dua edirdi.Aradan bir il
keçdi… Her şeyin dermanı olduğu
söylediyimiz zaman bele Sevdanın
derdine elac olmamışdı. Bir seher
dayanmadan çalınan qapı zengine
oyandığında, qarşısında o qadını
gördü. “Sen buraya ne üzle
gelmisen?” – deye bağırmaq istedi,
amma sesi çıxmadı. “Xahiş edirem,
içeri girmeyime icaze ver, mütleq
danışmalıyıq” – dedi genc qız.
Divanda oturdu ve çetinlikle
eşidilecek bir sesle danışmağa
başladı:“Her şey göründüyü kimi
deyil eslinde. Çox ağrılıdır, amma
Aqşin 1 saat evvel öldü. Keçen il
Amerikadakı konqrese getdiyi
zaman öyrendi xesteliyini ve
texminen 1 il ömrü qaldığını. Buna
senin döze bilmeyeceyini, her
zaman dediyin kimi onunla
birlikde ölmek isteyeceyini bilirdi.
Seni

<< 1 2 [3] 4 >>